Nýjar kvöldvökur - 01.10.1942, Blaðsíða 34

176
BÓKMENNTIR
N. Kv:
Víkingsútgáfan í Reykjavík er nýbúin að
gefa út Millu, frásögu eftir Selmu Lagerlöf.
Einar Guðmundsson þýddi. Saga þessi er
ein af hinum gullfallegu smásögum hinnar
heimsfrægu skáldkonu. Er hún um litla
stúlku, sem er krypplingur, þolir ekki að
sitja í skóla og ekki annað sjáanlegt en að
lífið verði henni eintóm þjáning. En litla
stúlkan kemur sér upp, með hjálp pabba
síns, dálitlu sjúkrahúsi. Sjúklingar hennar
eru vængbrotnir fuglar, mús, er misst hafði
einn fótinn o. fl. dýr. Um þetta snýst áliugi
hennar og gefur lífi lrennar þýðingu. Breka-
strákar verða betri menn en áður, ef þeir
koma í návist Millu, og allir, sem kynnst
henni verða hrifnir af starfi hennar. ,,í allri
borginni finnst ekki lángefnara barn en
hún“. Útgáfa bókarinnar er hin vandaðasta,
og er bókin tilvalin jólagjöf handa börnum.
Nokkur undanfarin ár hefir Helgi Val-
týsson, rithöfundur, unnið að því, að safna
heinrildum í sögu hinna íslenzku landpósta.
yHebi er mikilvirkur rithöfundur. Það
O
munu vera um 4 ár síðan hann hóf þetta
starf sitt. Hann hefir viðað að sér miklum
heimildum, unnið úr þeim, og nú er verkið
prentað. Það heitir; Söguþættir landpóst-
anna. Það er gefið út í tveim bindurn í
.stóru broti og er hvort bindi um sig nær
25 arkir, eða um 800 bls. bæði bindin. Bóka-
útgáfan Norðri á Akureyri er útgefandi
bókarinnar, en prentverk Odds Björnsson-
ar hefir prentað. Er ytri frágangur bókar-
innar og prentun með ágætunr, enda mun
Prentverk Odds Björnssonar ein hin vand-
virkasta og bezt útbúna prentsnriðja lands-
ins. Pappír bókarinnar er ágætur og fjöl-
margar myndir prýða hana.
Bókin skiptist í þessa þrjá aðal-
kafla: I. Ágrip af sögu póstmálanna eftir
Vigfús Guðmundsson. II. Söguþættir land-
póstanna. III. Póstatal og annálar. Lang-
lengsti þátturinn er Söguþættir landpóst-
anna. Skiptist hann í þessa kafla: 1. Suður-
landspóstar, 2- Vesturlandspóstar. 3. Norð-
urlandspóstar og 4. Austurlandspóstar.
Bókin er nýkomin í hendur mínar. Ég hefi
því ekki lesið hana enn, heldur aðeins blað-
að í henni, en þótt ég hafi enn ekki kynnzt
bókinni meira, þá þykist ég geta fullyrt að
hér er um stórmerkilegt rit að ræða. F.fnið
er hið merkilegasta. Þetta eru sögur um
hetjur, er háðu harða baráttu í ferðum um
fjöll og vegleysur, yfir jökulvötn og sanda,
í allskonar veðrum, með það takmark fyrir
augrum að komast á ákveðnum tíma leiðar
sinnar, hvað sem öllum torfærum leið. Fn
mér sýnist að safnandinn, þrátt fyrit: sinn
mikla dugnað, hefði þurft miklu lerigri
tírna, en hann hefir haft, til þess að vinna
verk þetta. Hann hefði helzt þurft sjálfur
að ferðast um allt laiídið. Kvnna sér stað-
háttu og ná tali af mönnum, er gátu orðið
honum að liði við heimildasöfnun. Að
sjálfsögðu hefði hann þá getað fengið fiá-
sagnir og þætti um fleiri pósta, en jrættir
eru ujn í bók hans. Og ég Ireld að hann ætti
að halda verki sínu áfram, safna t iðbótum
og koma seinna með III. bindið. En þökk
honum og útgefanda fyrir þetta þjóðnytja-
verk. Þ. M. J.
Hefir tímaritið Jörð „gengið í bandalag við
kommúnista um að reyna að draga úr
skáldfrægð Davíðs Stefánssonar?“
Ég skal játa, að mér þykir hálfgerð skömm-
til þess koma að verða að setja grein í blað
til þess að ræða spurningu þá, er í fyrirsögn-
inni hér að ofan greinir. En ég sé ekki bet-
ur, en að „Nýjar Kvöldvökur“ neyði mig
til þess. í síðasta hefti þessa rits e'r smágrein’
eftir ritstjórann um ,,Jörð“ (vinsamleg að
öðru leyti), er gengur hálf út á það að halda
fram því, sem um er spurt í ofanskráðri fy'r-
irsögn.
Það eru einkum tvenn ummæli í smá-
grein þessari, sem ég vil mótmæla sem frár-