Tjaldbúðin - 01.01.1899, Blaðsíða 7

—5—
kennari viðskólaNorskuSynódunnar* í Decorah,
Iowa, um tveggja ára tíma. Samkomulagið
milli hans og synódunnar fór aigjörlega út um
þúfur. Orsökin tii þess virðist hafa verið sú,
að sjera Jón hneigðist þíi að skynsemistrú.
Brátt var farið að vinna að því, að hoia sjera
Pál frá prestskap í Nýja Islandi og koma sjera
Jóni þar að i stað hans. Þetta kom fyrst í ljós
á fundum, sem meðhaldsmenn sjera Jóns hjeldu
í Fljótsbyggð 27. og 28. aprílm. 1877. Smátt
og smátt voru myndaðir limm söfnuðir, sem
tóku sjera Jón fyrir prest. Söfnuðir þessir
kölluðu sig : “ Hið lúterska kirkjufjelag ís-
lendinga í Vesturheimi.” Sjera Jón flutti al-
kominn til Nýja Islands 8. nóv. 1877.
Eptir komu sjera Jóns til Nýja Islands er
hafirin ófriður gegn sjera Páli. Þannig byrjaði
kirkjusundrung sú, sem hefur verið Vestur-ís-
lendingum til mesta hnekkis. Sigtryggur
Jónasson kom með sínum alkunna dugnaði ís-
lenzku blaði á fót liaustið 1877. Blaðið var
nefnt “ Framfari.” Halldór Briem var lengst
af rítstjóri þess. “ Framfari ” var frá fyrstu
byrjun málgagn sjera Jóns. Hann og vinir
hans rituðu í blaði þessu margar greinar gegn
sjera Páli og Norsku Synódunni. En sjera Páll
*) Kirkjufjelap; eitt í Bandaríkjunum.