Tjaldbúðin - 01.01.1899, Blaðsíða 10

8—
Söfnuður þessi viiðist íijótt hafa liðið
undir lok, en sunnndagsskólirm tifði ail-
lengi. Þegar prestlaust var orðið í Nýja ís-
iandi, þá mynduðu Winnipeg-I-dendingar söfn-
uð, sem nú ber nafnið : “ Hinn fyrsti Iftterski
söfnuður í Winnipeg.”' Þessi söf'nuður tók sjera
Halldór Briem fyrir prest vorið 1882. Hann
var piestur í Winnipeg í þ'já mánuði, áður en
hann lór heim til Islands. Við burtför hans
voru Islendingar í Vesturheimi prestlausir með
öllu í heilt ár.
Eptir dauða :-jera t'Als kölluðu söfnuðir
hans sjer piest, sjeia I ans B. Thorgrimsen.
Var það gjört samkvæmt síðustu ósk sjera Páls.
Þetta sama vor tók sjera Ilans próf í guðfræði.
Hann fór svo snöggva ferð heim t-ii Islands og
dvaldi þar næsta vetur. En í ágfistm. 1883
kom hann til safnaðanna og var prestur þeirra
þangað til 188G, að hann tók “kall frá norsk-
um söfnuðmn í Sioux Falls, Dak., ogþai' í grend-
inni ” og fiutti þangað suður.
Meðan sjera Hans B. Thorgrimsen var
■einn prestur Vestur-Islendinga (1883—1884)
komu fram tvö þýðingarinestu m 1 þeirra :
Kirkjufjelagsmálið og skólamálið.
Sjera Hans er höfundur “ Ilins ev. lút.
kirkjufjelags íslendinga í Vesturheimi.” Um
þetta farast “Sam.” þaunig orð : Sjera Ilans