Bæjarskrá Reykjavíkur - 01.01.1934, Page 480
442
61. gr. Á ahnannafæri mega hestar ekki ganga lausir, og lausa liesta má
ekki reka um götur bæjarins, nema útflutningshross til skipa og innanbæjar-
hesta, sem fluttir eru úr liaga og í. Fælnir og slægir hestar mega aldrei ganga
lausir. Hesta, sem leika sér e'ða fara á hlaupum um göturnar, skal handsama-
Hesta, sem ráfa umhirðulausir um götur bæjarins, skal lögreglan hýsa og fóðra.
Um ábyrgð og kostnað fer eins og segir í 60. grein.
62. gr. A götum bæjarins mega ríðandi menn eigi teyma meira en tvo
hesta við hlið sér. Eigi má heldur teyma meira en einn hest samhliða vagni
eða hjóli, né fleiri en tvo lausa hesta samhliða.
63. gr. Nautgripir, sem færðir eru til bæjarins, skulu ávallt leiddir í
bandi nægilega traustu, og skal næg gæzla liöfð á. Það er með öllu bannað að
binda nautgrip í tagl á hesti.
64. gr. Um lirossarekstra og sauðfjárrekstra, sem koma til bæjarins til
útflutnings eða slátrunar, gerir lögreglustjóri ])ær fyrirskipanir, sem nauð-
synlegar þykja til að afstýra farartálma, eða liættu fyrir vegfarendur.
VIII. KAFLI.
Um hunda.
65. gr. Samkvæmt lögum nr. 8, frá 1924 og reglugerð nr. 61 s. á., er
hundahald bannað í Reykjavík, nema með sérstöku leyfi.
Skyldur er hver hundeigandi að hafa helsi á hunduin sínum með áletruðu
Rvík og tölu. Bæjarsjóður útvegar merkisspjöldin, en lögreglustjóri afhendir
þau eigendum hundanna, gegn greiðslu andvirðis þeirra, sem rennur í bæj-
arsjóð.
Hver liuyda í’, sem ekki ber slíkt helsi eða fylgir utanbæjarmanni, er rétt-
dræpur, ef eigandi hirðir hann ekki og greiðir áfallinn kostnað innan viku
eftir að hundurinn hefir verið auglýstur.
66. gr. Grimma hunda og hunda, sem hafa þann vana að ónáða menn
og hræða með glepsi, urri eða gelti, eða sem eru óvenjulega stórir, ber eig-
endum að binda eða mýla tryggilega, að viðlagðri sekt samkvæmt 96. grein.
67. gi\ Hundar mega ekki fara um kaupstaðarlóðina, nema fulltíða
maður leiði þá í bandi.
Enginn má siga hundi á mann, né láta farast fyrir að aftra hundi sínum,
þegar hann verður var við að hann ræðst á mann. Hver sem brýtur á móti
þessu, skal sæta sektum, þó ekkert tjón hafi hlotist af. Það er og bannað að
egna hunda eða siga þeim saman á almannafæri.
68. gr. Blóðhunda, eða aðra grimma hunda, má ekki nota til vörzlu,
hvorki utan húss né innan.
69. gr. Skylt er lögreglustjórninni að hafa sérstakt eftirlit með því.
að hundaeigendur komi hundum sínum til lækninga á hausti hverju samkvæmt
því, sem mælt er fyrir í reglugerð bæjarins um lækning hunda af bandormum.