Ægir - 01.06.1915, Blaðsíða 3

ÆGIR
77
mennum þeim, sem seta sig aldrei úr færi,
að eyðileggja þessa auðtrúa menn, sje þess
nokkur kostur.
Sjómannaheimili vantar hjer í Rej'kja-
vík og liefur lengi vantað. Hinn fyrsti,
sem sá þá þörf, var lir. kaupmaður Ror-
lákur Johnsen, sem í ílestu var á undan
tímanuin, þegar hann kom hingað og byrj-
aði kaupskap hjer. Hann stofnaði gamla
sjómannaklúbbinn, en hann gat ekki þrif-
ist — enda þarf, sjerstska menn bæði á
sjómannaheimilin og lestrarstofur til að
umgangast sjómenn, og muna verður eftir
því, að sjómannaheimilin eru hvervetna
fyrir alla sjófarendur, hverrar þjóðar sem
þeir eru, þeir eru alheims borgarar og þeir
kannast allir við staðinn, þar sem þeir
eru velkomnir — og þangað halda þeir. —
Nú er komið svo áleiðis hjer, að sjó-
mannaheimili mun verða reist í Reykja-
vík innan skams. Til þess verða þó ekki
íslendingar sjálfir, lieldur gjörir það Frels-
isherinn og mun forstjóri hans hjer hr.
Grauslund eiga mestan og bestan þátt í
því. Hús það er reisa á verður hið veg-
legasla. Hr. Grauslund liefur sýnt oss,
livernig það á að verða innanhúss og virð-
ist fyrirkomulag og herbergjaskipun mjög
lík og á hinum bestu sjómannaheimilum
erlendis, en húsið verður þó miklu minna
en þau, enda engin þörf á stórhýsi hjer.
í húsinu eru sjerstök svefnherbergi, al-
menningur, borðstofa og lestrarsalur; eru
þetta þau hlunnindi fyrir sjómenn sein
dvelja hjer, sem á að meta að verðleik-
um, og illa væri að verið, ef þetta fyrir-
tæki væri eigi stjrrkt að einhverju leiti
hjeðan. Oss lýst svo á hr. Grauslund, að
hann sje einmitt maðurinn, sem þarf til
að sljórna slíkri stofnun.
það er vandasamt verk, en vonandi er,
að menn alment fari að sjá, að það má
ekki ganga alveg fram hjá sjómannastjett-
inni, og vjer teljum víst að ýmsir bæjar-
menn rísi upp, sem hjálpa hr. Grauslund
við starf hans, geíi bækur og blöð á lestr-
arstofu hans, máske lialdi|fyrirleslra fyrir
heimilisiuenn (það eru allir sem búa á
heimilinu) og stytti þeim stundir, inun-
andi eftir því, að þessir menn eru þar,
vegna þess að þeir eru einstæðingar og
eiga ekki kost á að vera bjá sínum. Reykja-
víkurbúar eru viðurkendir fyrir hjálpsemi
ef á liggur og vjer teljum víst, að herra
Grauslund megi vera viss um aðstoð, þeg-
ar þetta heimili er komið á laggirnar og
fólk veit hvernig sú aðstoð á að vera, því
slíkt fyrirtæki má styrkja á margan hátt
þótt ekki sje með beinhörðum peningum.
Að endingu þökkum vjer hr. Grauslund
fyrir alla kurteysi hans og góðar upplýs-
ingar og óskum honum heilla með fyrir-
tækið og vonum að hann verði ekki lát-
inn berjast einn fyrir þessu verki. Þegar
höfnin er fullgjör, má vænta að þar verði
húsfyllir á kveldin mikinn hluta ársins.
Rað ljettir slarf lögreglunnar. Skipstjórar
vita hvert þeir eiga að fara til að ná í
háseta, sem þeir þurfa. Sjálft húsið verð-
ur bæjarpiýði og á án efa góða framtíð
fyrir höndum, og útlendir sjómenn, sem
fara af skipi hjer, vita þá hvar gistingu
verður að fá, en það hefir þeim til þessa
verið hutinn leyndardómur, þegar þeir
fóru af skipsfjöl —.
Skýrsla
til
Fiskifjelags íslands
um ársfjórðunginn 1. jan. til 31. tnars 1915.
Frá
Matth. Ólafssgni.
Frá 1. janúar til 27. var jeg heima í
Reykjavik.
Hinn 28. janúar fór jeg með Slerling