Ægir - 01.06.1915, Blaðsíða 6

80
ÆGIR
hefi naumast nokkurstaðar orðið var við
heitari áhuga fyrir nokkru málefni en
þessu þar í Ólafsvík.
Jón kaupmaður Proppé mun ])ó einna
heitastur og sparar hvorki fé né fyrir-
höfn til að hrinda málinu áleiðis.
Skyldi það gleðja mig, ef jeg hefði
vissa von um að Jón ætti eftir að lifa
það, að sjá þá von sína rætast, að góð
höfn kæmist á i Ólafsvik.
Mánudaginn 1. febrúar var jeg um
kyrt í Ólafsvík, með þvi að veður var
iskyggilegt.
Þriðjudaginn 2. tebrúar lagði jeg upp
frá Ólafsvik, áleiðis til Stykkishólms. Var
þá austan kafaldsbylur, en jeg mátti eigi
dvelja lengur, ef átti að geta haldið á-
ætlun, sem jeg hafði gert um ferðalagið.
Á Brimilsvöllum er nokkur útgerð og
er hún með sama sniði og á Sandi og í
Ólafsvík.
Á Brimilsvöllum er nokkru betri lend-
ing en i Ólafsvík.
Á Ilúsakletti er og nokkurt úlræði og
mun þar allgóð lending í ílestum áttum
nema útveslri.
Undir Búlandshöfða austanverðum var
mjer sagt, að fyrrum hefði verið verstöð
mikil og sæi þar fyrir mörgum búða-
tóptum. Var það kallað á Búlandi. Dreg-
ur höfðinn nafn af því.
Eigi gat jeg komið við að skoða þann
slað, enda mundi naumast geta komið
til mála að hafa þar neina útgerð.
Um kveldið komst jeg að Gröf i Eyr-
arsveit. Liggur sú jörð fyrir botni Grund-
arfjarðar vestan verðum. Grundarfjöi'ð-
urinn má heita allur ein höfn. Eru þar
nokkurir inótorbátar og liggja þeir ílestir
eða allir á íloti yfir veturinn. Komið
hefir það fyrir að bátar, sem legið hafa
á lloti mannlausir hafa sokkið þar. Mun
það hafa valdið að sjór hefir komist nið-
ur um lestaropin og þeir fylst af sjó.
Er umbúnaði um lestaop mjög ábótavanl
á vjelabátum á mörgum stöðum. Ætli
það þó að vera auðsætt, að þilfar kem-
ur eigi að fullu gagni, ef eigi er sjeð fyrir
að verja sjó að komasl niður i bátinn
um lestaropin.
Miðvikudag 3. febrúar fór jeg frá Grund
áleiðis til Stykkishólms. Komst jeg um
kvöldið að Berserkjaeyri. Sá bær lig'gur
við Hraunfjörð. Var þá eigi hægt að la
flutning yfir fjörðinn, þvi stórviðri var á
og hörkubylur.
Daginn eftir var allgott veður. Var jeg
þá fluttur yfir Hraunfjörð og hjeltjegþá
um morguninn til Bjarnarhafnar. Þar
dvaldi jeg það, sem eftir var dagsins og
gisti þar um nótlina.
Skömmu eftir að jeg kom heim til
Reykjavikur skrifaði jeg greinarstúf um
Bjarnarhöfn í »Lögrjettu«.
Hvergi þar sem jeg hefi enn komið
hefir mjer litist eins vel á og í Bjarnar-
höfn. Þar mælti gera ágætishöfn með
litlum tilkostnaði. Skipalægi mun þar
óyggjandi i öllum áttum og svo auðvelt
að leggja skipum þar að landi að slikt
er mjög fágætt hjer á landi.
Auk þess hefir Bjarnarhöfn þann mikla
kost, að þar mundu þeir, er stunduðu
útgerð þaðan geta fengið þvi nær ótak-
markað land til ræktunar.
Lægi Bjarnarhöfn nær íiskimiðuuum
við Snæfellsnes, þá mundi hún fyrir
löngu orðin aðalútgerðarslöðin á Snæ-
fellsnesi.
En þessi slaður hefir svo marga kosti
sem úlgerðarstaður, að þeir langsamlega
vega á móli þeim einasta ágalla sem
hann hefir, að nokkuð er langt að sækja
þaðan á mið Ólafsvikinga og Sandsmanna.
En verði byrjað þar á útvegi, þá ætti
það að eins að vera með stórum mótor-
bálum eða botnvörpungum eða bvort-
tveggju. Þar sem langt er að sækja eiga