Ægir - 01.12.1919, Blaðsíða 11

ÆGIR
129
Frystiliús hér í borginni og annarstaðar
urðn innan skamms troðfull af fiski.
Fisknefndirnar, sem aðallega voru skip-
aðar liðsforingjum og embættismönnum,
komust brátt að raun um, hve óhyggilegt
var að ganga fram hjá kaupmönnum, sem
með reynslu sinni og þekkingu liefðu
miklu betur ráðið fram úr vandræðunum.
Afleiðingarnar urðu líka þær, að mikið
af fislci, sem eigi var sæmilega hirt um
°§ þá einkum sá fiskur, er eigi varð
geymdur i frystihúsum, stórskemdist og
varð óhæfur til manneldis. Varð allmikill
Gskur verðlaus, þar eð ekki var unt að
Selja hann til áburðarverksmiðjanna.
J il þess að reyna að ráða bót á þessu
vandræða-ástandi, var komið á fót sér-
stöku innfluíningsfélag'i og voru í því
helstu fiskinnflytjendur landsins. Tóku
Þeir sem vildu þátt í þvi eftir innflutn-
ln§smagni hvers einstaks 2—3 síðustu
arin. Urðu flestir þeirra félagar í þessu
sambandi.
Fisksambandið byrjaði að starfa í febr-
har s.l. og hafði það einkarétt til inn-
hiutnings á saltfiski og sölu innanlands.
Var útsöluverð ákveðið af stjórninni.
hafði fisksambandið skrifstofur hér (i
Genúa) og enn fremur í Livorno og'
híeapel.
Mikil óánægja með fisksambandið kom
hrátt upp meðal fiskinnflvtjenda yfirleitt,
en Þó einkum meðal minniháttar fiskinn-
jJytjenda, sem algert voru útilokaðir frá
Pátttöku í sambandinu.
Frá útlöndum varð einnig vart við tals-
vcrða óánægja með fyrirkomulagið á
iskverkuninni. Sérstaklega þótti bagi að
pví að geta ekki átt viðskifti við hina sér-
stöku fiskkaupmenn. Rar sem fisksam-
^andið eitt mátti reka fiskverslun, gátu
amboðsmenn og fiskkaupmenn ekkert að-
hafst.
Fisksölufyrirkomulaginu var þó siðar
breyít að því leyti, að fisksambandinu var
leyft að selja kaupmönnum fisk til sölu
innanlands, en áður var smásala á fiski
öll i höndum útsölustaða þeirra, er stjórn-
in hafði sett á fót.
Nú vona eg að allir dagar fisksambands-
ins séu bráít taldir og fiskverslunin verði
aftur frjáls.
j?egar fisksambandið var stofnað var
ákveðið, að það skyldi starfa þangað til
sex mánuðir væru liðnir frá friðarsamn-
ingum. par sem nú er saminn friður við
pýskaland getur varla liðið á löngu, áður
en friður verður einnig saminn við hin
ríkin og friðarsamningarnir slaðfestir.
Menn vona, að jefnvel fyrir hinn til-
tekna tíma muni takasi að sannfæra hlut-
aðeigendur um, að best sé að leysa höft-
in sem fyrst. þaö er mjög unnið að þvi
að fá fisksambandið afnumið og yfirleitt
afnumin öll þau höft, sem hvíla á verslun
og viðskiftum. pað er fiskverslunin ein,
sem er bundin; á flestum vörum hvíla ó-
tal höft, þannig að heita má að öll versl-
unin sé i fjötrum. Að minsta kosti ætti
fiskverslunin að vera frjáls, þegar næsta
innfluíningstímabilið byrjar.
Einnig vona menn að eigi komi fyrir
aftur, að Bandaþjóðirnar kaupi upp alla
ársframléiðslu Islands, heldur geti fram-
leiðendur á frjálsan hátt ráðstafað afurð-
um sínum.
par sem heita má að hér sé ekki skipu-
lag á neinu, hefir verið mjög erfitt að fá
upplýsingar um fiskinnflutninginn, en
eftir þeim skýrslum, sem eg liefi fengið,
hefir alls verið flutt inn af íslenskum salt-
fiski 8,284,205 kg. Mest af fiskinum kom
yfir önnur lönd, þ. e. var umlilaðinn í
Gíbraltar og í öðrum höfnum á Spáni og
Englandi. pannig' var það einnig um fisk-
inn frá Labrador og er hingað kom var
öllu blandað sarnan og talið Labrador-
verkaður fiskur (Labrador Style). Var