Ægir - 01.01.1929, Síða 13

ÆGIR
5
veiðarnar i Norðurlandi eru nú í mikl-
um uppgangi, enda liefir bátum þar
fjölgað mikið á síðustu árum, bæði þilj-
uðum mótorbátum, en einkum opnum
vélabátum, sem þar eins og annarsstað-
ar á landinu liefir fjölgað á seinni ár-
um.
Siglufjörður er nú orðin langstærsta
fiskiveiðastöðin á Norðurlandi. Til
skamms tima snerist hugur Siglfirðinga
nær eingöngu um síldveiðarnar, en eftir
þvi sem fólkinu fjölgaði þar, og reynsla
fékst þar meiri fyrir þorskveiðunum,
var það augljóst, að sú stutta og oft
stopula atvinna, sem sildveiðin veitti,
var ekki nægileg til að fæða fólkið alt
árið; veita þorskveiðarnar atvinnu þar
að vetrinum og' vorinu áður en síldveið-
in bjæjar, og eins að haustinu, eftir að
síldveiði liættir, en sá er gallinn á með
þorskveiðarnar frá Siglufirði, að nærri
þvi ekkert af þeim fiski, sem veiddur
hefir verið á Siglufirði, liefir verið verk-
aður þar.
Fiskurinn hefir ýmist verið fluttur til
Eyjafjarðar og verkaður eða fluttur út
upp úr salti. Það hefir þvi tapast alveg
fyrir Siglfirðingum sú atvinna, sem
fiskverkunin veitir, og eru það elcki
litlir peningar, sem þannig fara út úr
plássinu fyrir vinnulaun.
Margir líta svo á, að ekki væri hægt
að verka fisk á Siglufirði sökum óþurlca
að vori og hausti, og sökum of mikilla
hita að sumrinu. En það myndi fljótt
sýna sig, væri byrjað þar á fiskverkun,
að hún myndi ekki siður vera þar fram-
kvæmanleg en víða anarsstaðar, t. d. í
Ólafsfirði, sem liggur skamt þaðan. En
megnið af fiskinum úr Ólafsfirði var
einmitt fyrir nokkrum árum síðan flutt
i burtu til verkunar.
Nú er vaknaður töluverður áhugi
meðal manna á Siglufirði, á því að
verka sem mest af fiskinum á staðnum,
og má búast við, að það komist bráð-
lega í framkvæmd. Eru tilvalin svæði
fyrir fiskverkun skamt frá kauptúninu,
sem aðeins vantar gott vegasamhand,
svo að hægt væri að flytja þangað fisk-
inn á flutningabilum.
Nú eru útvegsmenn á Siglufirði búnir
að mynda með sér félagsskap um að
hyggja fiskmjölsverksmiðju. Er það liið
mesta nausynjafyrirtæki. Þrátt fvrir
allar hræðslustöðvar á Siglufirði, liefir
altaf mikið farið þar forgörðum af
fiskúrgangi yfir sumarið. í sainöandi
við þessa fiskmjölsverksmiðju hefir
líka komið til tals, að setja upp ný-
tísku meðalalýsisbræðslu, og' er heldur
engin vanþörf á þvi.
Austfirðir.
Eins og undanfarin ár, fluttu flestir
hátar af norðurfjörðunum sig til
Iíornafjarðar og Djúpavogs yfir vetrar-
vertíðina, og stunduðu þar veiðar yfir
veturinn, 30 hátar frá Hornafirði og 27
bátar frá Djúpavogi. Vertíðin var held-
ur léleg á Hornafirði, tæp 100 skpd. á
hát, að meðaltali, en eitthvað skárri frá
Djúpavogi, og var það mest því að
kenna á Hornafirði, hvað loðnan kom
seint og' livað illa gekk að ná lienni. En
það er aðalbeita báta þeirra, sem það-
an ganga yfir veturinn. I aprílmánuði
var fiskur farinn að ganga norður með
fjörðum, og var fiskurinn kominn á
móts við Norðfjörð. Eftir það var oft
ágætur afli fram eftir öllu sumri. Yfir
sumarið var góður afli á Skálum og
hinum norðlægari veiðistöðvum. En
fiskurinn var smár, og meira blandað-
ur ýsu en verið hefir. Sildin kom
snemma inn á Austfirði og i júlímán-
uði var talið mikið af síld á flestum
Austfjörðunum. En þar eð bannað var