Ægir - 01.04.1939, Blaðsíða 6

88
Æ G I R
Hins vegar verður mikil aukning í þorsk-
flökum og eru nú seldar fyrir fram 560
smál. af þeim. Ennfremur er nokkur
aukning i ýsuflökum. Af ýsuflökum eru
nú seldar fyrir fram ca. 140 smál., 75 smál.
steinbítsflök og 35 smál. karfaflök. Allur
útfl. af þessum fisktegundum 1938 nam
ca. 260 smál. — Ef verðið og framl. á
flatfiski minnkar ekki, ælti útfl. 1939 því
að verða allmikið meiri en 1938. S. 1. ár
nam útflutningsverðmæfið kr. 1 632 þús.
í ár ætti útfl. verðmætið að nema tæpl.
2 millj. króna og með gengisl. ea. kr. 2 200
þús.
Hingað til liefir Bretland verið nálcga
eina landið, sem keypt hefir af oss fryst-
an fisk. En það þarf að leggja álierzlu á
að vinna fiskinum markað líka i öðrum
löndum. Sérstaka áherzlu þarf að leggja
á Pólland, en viðskipti við það land hafa
undanfarin ár farið út um þúfur, veg'na
þess fyrirkomulags, sem þar er á úthlut-
un innflutningsleyfa samfara flutnings-
erfiðleikum. Isl. þorskurinn er viður-
kenndur í Póllandi fyrir gæði, og margir
innflytjendur vilja gjarna kaupa hann.
Eg hefi séð fiskikarlana í Gdynia núa
saman höndunum af ánægju, þegar þeir
tala um „Islendinginn“. Ef vér hefðum
greiðar samgöngur við Pólland og ekki
stæði þar á innfl. leyfum, ættum vér að
geta fengið þar allverulegan markað fyrir
frystan þorsk og líka fyrir frysta Faxasíld.
A þessu ári mun og' verða mikil aukn-
ing í útflutningi á hraðfrystum lirognum
til Bretlands, og ef vel er á lialdið, er ekki
óliklegt að sá markaður geti i framtíð-
inni orðið mikilsvirði fyrir útgerðar-
menn við Faxaflóa, þar sem frysting
hrognanna léttir líka á sænska markað-
jnum fyrir sykursöltuð hrogn.
Ég vil að lokum taka það fram, að
vegna söluerfiðleika á smáum skarkola,
hefir Fiskiinálanefndin neyðzt til að tak-
marka það magn, sem fryst verður af
skarkola undir 1 lb., við 40% af heildar-
magninu. Þetta er í fyrsta skipti, sem
slík takmörkun hefir verið sett, og má
húast við að ýmsir sjómenn verði óánæg'ð-
ir með hana. En við þá vil ég' seg'ja
þetta: Það er tilgangslaust að framleiða
vöru, fisk eða annað, sem ekki er hægt
að selja, og það er tilgangslaust að eyða
smákolanum, ef slíkt skapar engin verð-
mæti í þjóðarbúið, en er eingöngu byrði á
annari fiskframl. Sjómennirnir verða
hér að taka höndum saman við frysti-
húsin og reyna að forðast að veiða smá-
kolann og' með þvi varðveita stofninn og'
skapa sjálfum sér meiri afkomumögu-
leika í framtíðinni. Sjómenn! Leggið vkk-
ur eftir stóra kolanum og forðist smælkið.
Stóri kolinn er sex sinnum meira virði
en sá smái!
Eftirfarandi tafla sýnir samanburð á því
verði, sem Fiskimálanefndin greiddi fyrir
fisk til frystingar 1938 og' því sem greilt
verður á komandi sumri:
1938 1939
Rauðspretta I 0.55 pr. kg. 0.72 pr. kg.
— II ....... 0.30 — — 0.35 ------------
— III ...... 0.20-------0.12-----------
Sólkoli I . . . . 0.35 — — 0.55 ---------
— II ....... 0.25 ------ 0.35 — —
— III ...... 0.20-------0.12-----------
Ýsa .......... 0.12-------0.15-----------
Þorskur .... 0.7]% — — 0.10 — —
Heildarverð í ár er því nokkru hærra en i
fyrra, auk gengislækkunar, sem nú kemur
sjómönnunum lil góða. — Það eina, sem
lækkar í verði, er smákolinn og enda þótt
svo sé, er liann samt lang verstu kaupin
fyrir frystihúsin. Smákolinn hefir verið of-
borgaður undanfarin ár og þvi ekki verið
nema byrði á hinum fisktegundunum.