Ægir

Árgangur

Ægir - 01.04.1939, Blaðsíða 11

Ægir - 01.04.1939, Blaðsíða 11
Æ G I R 93 Frá Lofóten. (Málverk, sem norska New-York-sýningarnefiulin heflrlátið Hera.) irnar í Svolverinu skipta hundruðum. Rær eru með ýmsu sniði — sundurgerð- in blasir hvarvetna við auga, en allar eru þær talandi tákn um nægjusemi fiski- inannanna. Sumar eru l)yggðar í ár aðr- ar eru hundrað ára gamlar. Þar hafa niargir gizt og margir hafa lagt þaðan upp í seinustu ferðina. Iig er hugfanginn af að hafa kynnzt þessum nýja heimi — lieimi verhúðanna, þar sem eilt herhergi er heitingaslaður, svefnskáli og eldhús í senn. Þar sem andi hispursleysisins löðrungar borgaralega smámunasemi, þar sem stúlkunum feiniar ekki upp af að standa auglitis til auglitis við ókunna karlmenn, þegar þær ganga til sængur. Sumstaðar er matseljan ein með heilum lióp karla, hun er drottning þeirra í verinu. Ég vildi ég mætti oftar sitja við glugga á einu reisulegasta húsinu í Svolverinu og virða fyrir mér svip landlegudagsins. Við liverja verhúð stendur fjöldi manna. Göturnar iða af lífi veðurbarinna fiski- manna. Allstaðar sama yfirbragðið, létt og hressandi. Þetta eru sólskinsbörn liafs- ins. Við liverja hr>rggju liggur skip við skip, stór og smá, ný og gömul. Sum eru prýðilega máluð, og af I)cra líkkistur iiafs- ins. Það cr gamla sagan. Uppkaupararnir — stórir og gamlir flutningadallar — ligg'ja liér og þar við stærslu bryggjurn- ar. Þangað fer hinn daglegi fengur fiski- kaupmannanna. Þannig er það í öllum verunum í Lófóten. Menn, skip og fiskur — það er Lófóten. Ys landlegudagsins færir liinum 65 lög- reglumönnum meira slarf en ella. Það

x

Ægir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ægir
https://timarit.is/publication/584

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.