Ægir - 01.04.1966, Qupperneq 13
ÆGIR
107
Síldarverksmiðjurnar
á IMorður- og Austurlandi
Framhald af bls. 103.
og var þessi styrkur áætlaður fjúrar millj-
ónir króna.
Úrskurður yfirnefndar Verðlagsráðs
sjávarútvegsins var kveðinn upp með at-
kvæðum oddamanns og fulltrúa hráefnis-
kaupenda, en gegn atkvæðum fulltrúa sjó-
ftianna og útvegsmanna.
Landssamband ísl. útvegsmanna mót-
mælti hinn 25. júní úrskurði yfirnefndar-
innar og bráðabirgðalögunum, sérstaklega
Því ákvæði, sem snerti greiðslu á flutnings-
kostnaði fersksíldar til Norðurlands af
íjarlægum miðum.
Aðfaranótt næsta dags hins 26. júní á-
kváðu skipstjórar síldveiðiflotans að sigla
skipunum í höfn í mótmælaskyni.
Er það skemmst af að segja, að verk-
fnll þetta leystist hinn 1. júlí fvrir atbeina
vikisstjórnarinnar, sem gaf út svohljóð-
nndi yfirlýsingu að kveldi þess dags:
..Ríkisstjórnin hefur m. a. með viðræð-
Uln við fulltrúa síldveiðiskipstjóra og
Landssambands ísl. útvegsmanna, kann-
aÓ, með hverjum hætti unnt verði að
tryggja, að síldveiðar hefjist tafarlaust
nýju og lýsir af sinni hálfu yfir því,
Sem nú skal greina:
, 1) Ríkisstjórnin mun beita sér fyrir, að
síldarverksmiðjur á Austur- og Norður-
andi greiði á tímabilinu frá og með 10. til
4-;iúní, sama síldarverð og ákveðið hefur
Verið fyrri tímabilið 15. júní til 30. sept-
ember.
2) Þar sem náðst hefur samkomulag uin
Vei’ð á síld til söltunar án þess að á jöfn-
unarverði þurfi að halda og í trausti þess
a samkomulag náist um, að af kr. 235,00
Vei’ðinu, sem greiðist fyrir bræðslusíld í
Sumar, renni kr. 3,00 í flutningasjóð, sem
s arfræktur sé á sama hátt og var á s. 1.
aib en greiðslur úr sjóðnum séu kr. 15,00
mal til veiðiskips, enda greiði verksmiðj-
c n, sem síld er flutt til, einnig kr. 10,00 á
mál, þá mun ríkisstjórnin ekki nota heim-
ildir samkv. bráðabirgðalögum frá 24. júní
1965.
3) Ríkisstjórnin mun mæla með því, að
áður en sumarsíldveiðar hefjast 1966,
verði upp tekin vigtun á síld, sem lögð er
inn í síldarverksmiðjurnar.
Ríkisstjórnin telur sig hafa öryggi fyrir
að með framansögðu sé tryggt, að síldveið-
ar hefjist nú þegar.“
Ástæðurnar fyrir óánægju sjómanna
má rekja til þess hve bræðslusíldarverð-
ið var ákveðið seint, að verðið hefði verið
ákveðið of lágt, að verðið var í fyrsta skipti
tvískipt, þ. e. lægra fyrir þá síld, sem
fyrst veiddist, að verðið 1964 hefði verið
ákveðið alltof lágt og hagnaður síldarverk-
smiðjanna óeðlilega mikill. Gróði verk-
smiðjanna þá stafaði af því, að aflinn var
miklu meiri en gert hafði verið ráð fyrir
og vinnslutími verksmiðjanna lengri, meira
lýsi og mjöl fékkst úr hverju máli en
áætlað hafði verið og verðið hækkaði bæði
á lýsi og mjöli. Hefur það aldrei komið
fyrir nema í þetta eina sinn, að allir þessir
áætlunarliðir reyndust hagstæðir samtím-
is, en það leiddi til stórgróða hjá verk-
smiðjunum og þeim fáu aðilum, sem lagt
höfðu síldina inn til vinnslu hjá Síldar-
verksmiðjum ríkisins.
Hagnaðinum hefur verið varið til nauð-
synlegra endurbóta og stækkunar á verk-
smiðjunum og til að grynna á skuldum
þeirra og kemur þannig öllum síldveiði-
flotanum að gagni í framtíðinni með betri
afgreiðslu og hærra síldarverði, vegna
minnkandi vaxtagreiðslna.
Síldarverksmiðjurnar hafa orðið við
þeim tilmælum í sættargerð ríkisstjórnar-
innar að taka upp vigtun á bræðslusíld
norðanlands og austan á komandi sumri.
Þrátt fyrir ýmsa erfiðleika, sem eru á
því að ákveða bræðslusíldarverðið fyrr en
í júnímánuði, m. a. vegna síbreytilegs verð-
lags og óvissu um kaupgjaldssamninga, þá
munu allir aðiljar sammála um að hraða
verði verðákvörðuninni í framtíðinni a. m.
k. svo, að hún komi ekki fimm vikum