Ægir - 01.10.1974, Blaðsíða 7

RIT FISKIFÉLAGS ÍSLANDS
6 7. ÁRG. 1 5. TBL. 1 . OKT. 1974
Samræmi milli afkastagetu
miðanna og fiskiflotans
EFNISYFIRLIT:
Samræmi milli afkasta-
getu miðanna og fiski-
flotans 281
Hið g-jöfula Norður-At-
lantshaf 282
Htfluttar sjávarafurðir í
ágúst og jan.—ágúst 1974
og 1973 292
Fiskaflinn í janúar 1974
og 1973 294
Löff og reglugerðir:
Reglugerð um bann við
veiði smásíldar 295
Ri'áðabirgðalög um ráð-
stafanir í sjávarútvegi
°g um ráðstöfun gengis-
hagnaðar 296
Á tækjamarkaðnum:
Seafarer sjóísvél 298
Falkland II talstöð 299
Ný fiskiskip:
Frosti ÞH 260
Pétur Jóhannsson SH 207 300
ÚTGEFANDI:
FISKIFÉLAG íslands
HÖFN. INGÓLFSSTRÆTI
SlMI 10500
RITSTJÓRN:
MÁR ELÍSSON (ábm.)
JÓNAS BLÖNDAL
AUGLÝSINGAR:
GUÐMUNDUR
INGIMARSSON
UMBROT:
GÍSLI ÓLAFSSON
PRENTUN:
ÍSAFOLD
ÁSKRIFTARVERÐ
750 KR
ÁRGANGURINN
KEMUR ÚT
HÁLFSMÁNAÐARLEGA
í yfirlitsgrein í 1. tbl. Ægis
1974 um sjávarútveginn og
stefnumótun í fiskveiðimálum
okkar íslendinga er bent á
að skammtíma sjónarmið réðu
um of aðgerðum okkar. Eink-
um ætti það við um fiskveiði-
hagsmuni okkar á fjarlægum
miðum. Það hefur oftar ver-
ið bent á það í Ægi, að við ætt-
um eða gætum haft, hagsmuna
að gæta á Norðaustur-Atlants-
hafssvæðinu öllu. Það er ekki
að efa, að það verða fleiri
strandríki en við, sem taka sér
umráðarétt yfir víðáttumikl-
um fiskislóðum á Norðaust-
ur-Atlantshafi og svo getur
farið að þetta veiðisvæði skipt-
ist upp milli fárra þjóða. Okk-
ar hlutur yrði þá ekki eins
mikill og margir halda og ljóst
er af yfirlitsgrein hér í þessu
hefti um heildarafla og afla af
einstökum svæðum á Norð-
austur-Atlantshafi. Af 9 millj-
ónum lesta árlegum afla, er
ekki nema um milljón lesta af
íslandsmiðum. Sú stefna að
búa einvörðungu að afla á eig-
in strandmiðum á að vísu fylli-
lega rétt á sér og ef henni er
haldið ákveðið til streitu er
f j arlægðarútfærsla frá strönd-
inni eðlileg aðferð til að hrinda
því máli í framkvæmd. En
eins og áður segir leiðir þessi
stefna til þess, að hver þjóð
fer að búa að sínu. Svo virðist
sem það verði Norðmenn tog
Bretar sem draga þá stærst-
an hlut í land. Það blasir við,
og á það hefur einnig verið
bent hér í blaðinu, að ef við
miðum framtíðarstefnu okkar
í fiskveiðimálum algerlega við
að sækja á eigin mið, þá
verðum við að miða uppbygg-
ingu fiskiflota okkar og af-
kastagetu við þau mið. Af-
kastageta íslensku fiskimið-
anna er að vísu mjög breyti-
leg frá ári til árs, en vaxandi
þekking okkar á afkastagetu
fiskstofnanna við ísland ætti
að gera okkur kleift að miða
flotastærðina og afkastagetu
fiskiflotans við langtímaaf-
rakstursgetu fiskstofnanna.
Slíkt langtímasjónarmið í af-
kastagetu fiskiflotans, þar sem
miðað væri við meðalár, eða
vel það, gæti vitaskuld haft
það í för með sér að við gætum
ekki mokað upp öllum þeim
afla, sem mögulegt væri að fá
í toppaflaárum, en hins vegar
væri miklu minna vannýtt af
fiskiflotanum en nú er í léleg-
um aflaárum og útkoman gæti
því orðið okkur hagstæðari
yfirleitt.