Ægir - 01.11.1975, Blaðsíða 18

HEILDARAFLINN 1/1-30/9 1975
Bráðabirgðatölur, skv. aflafréttuvi JEgis
1975 1974
Jan./sept. Jan./sept.
lestir ósl. lestir ósl.
ÞORSKAFLI:
a) Bátaafli:
Hornafj./Stykkish. . . . 149.581 147.719
Vestfirðir 26.772 27.292
Norðurland 18.561 22.075
Austfirðir 13.870 12.285
Landað erlendis 437 2.060
Samtals 209.221 211.431
b) Togaraafli:
Síðut., landað innanl. 8.198 15.039
Síðut., landað erl. . . . 156 3.535
Skutt., landað innanl. . 133.171 95.356
Skutt., landað erl. . . . 1.561 6.207
Samtals 143.086 120.137
Þorskafli, samtals 352.307 331.568
II. SÍLDARAFLI:
Landað innanlands . . . 1.206 632
Landað erlendis 9.756 26.018
Samtals 10.962 26.650
III. LOÐNL/AFLI:
Landað innanlands .. . 460.009 462.832
Landað erlendis 40.309 419
Samtals 500.318 463.251
IV. Rækjuafli ■ . Samtals 3.314 3.563
V. Hörpudiskur Samtals 1.745 1.455
VI. Humarafli . Samtals 2.307 1.997
VII. Annar afli (spærl.) 2.176 11.526
Heildaraflinn Samtals 873.129 840.010
Leiðréttar tölur Ægis 1/1—30/9 1974
I. Þorskafli ................... 341.285
II. Síldarafli ................... 26.455
III. Loðnuafli ................. 464.685
IV. Rækjuafli ................... 3.999
V. Hörpudiskur ................... 1.541
VI. Humarafli ................... 1.975
VII. Annar afli (makríll, spærl. o.fl.) 5.122
Heildaraflinn alls 845.062 lestir
Þess ber að geta, að 15.814 lestir loðnu veiddust
við Nýfundnaland í júní og júlí og 24.495 lestir í
Barentshafi í ágúst og september.
Hvalveiðar . . .
Framhald af bls. 325
hías, sem fundust fyrir utan fjörðinn, og
fékk hann skotmannshlut úr þeim. Síðasta
hvalinn, sem veiddur hefur verið hér við land
með þessum hætti, járnaði Matthías, bróðir
minn, haustið 1894.
Hvalkýr þær, sem Arnfirðingar áttu þessi
sérkennilegu „skipti“ við komu inn á fjörð-
inn með kálfa sína ár eftir ár. Þeim var jafn-
vel gefin sérstök nöfn og þekktust þær á viss-
um einkennum. Hornfiskreyðar tvær, „Skeifa'
'Og ,,Halla“, komu lengi inn á fjörðinn. Þær
sporðstungu, sem kallað var, réttu sporðinn
beint upp, þegar þær stungu sér í djúpkafið-
,,Skeifa“ þekktist á sporðinum og dró nafn sitt
af honum, voru sporðblökurnar meira vaxnar
inn á við en á öðrum hvölum. „Halla“ var með
hægri sporðblökuna styttri en þá vinstri, og
dró þar af nafnið. Hornfiskreyðar eru mjög
feitlagið hvalakyn, gráleitt á kviðnum. Hval-
kálfarnir undan þessum reyðum voru 18—20
álna langir, að undanskyldum þessum eina,
sem var 14 álnir og áður er getið.
„Króka“ var langreyður með hátt horn,
krókbogið. Þetta hvalakyn er mjórra '°g
lengra, með þynnra spiki, alhvítt á kviðnum-
Kálfar undan „Króku“ voru 22—27 áln,a lang-
ir. „Vilpa“ var stór hafreyður. Hún hafði
hvíta skellu í síðunni hægra megin, rétt við
hornið, og var þar laut ofan í síðuna. Sat sjo-
pollur þar í, þegar hún dró sig upp úr sjón-
um. Þetta er mjög feitt hvalakyn, gráleitt a
kvið. Undan Vilpu var hvalakálfurinn, sem
við urðum að yfirgefa í vondu veðri utan við
Kópanesið. Var hann þá nærri dauður, svo
sem fvrr er sagt, og þótti okkur súrt í broti
að missa hans þar. Vorum við alla nóttina a
komast til Stapadals.
Eftir að Norðmenn fóru að skjóta hvali hér
við land, fækkaði þeim óðum, enda höfðu Þeil
fyrstu árin leyfi til veiða inni á fjörðum-
Amlie, hvalveiðimaður á Langeyri í Álfta'
firði, skaut Skeifu gömlu á Arnarfirði, fram
af Álftamýri. Hafði hún þá komið kálflaus 1
fjörðinn, tvö eða þrjú síðustu árin. Amhe
varð að skjóta hana tveimur skotum, og fe
hún með gufubátinn tvívegis þvert yfir fjer_
inn. Nú eru mörg ár síðan reyðarhvalir ha a
sézt á Arnarfirði. Veit ég ekki til að þeirra
hafi orðið vart síðan 1905.“
334 — Æ GI R