Ægir - 01.06.1990, Blaðsíða 13

6/90
ÆGIR
297
2. mynd. Við söfnun á dýrasvifi í ísa-
fjarðardjúpi. Bongo-háfurinn innbyrt-
ur.
Skúladóttir, Guðmundur Skúli
Bragason og Viðar Helgason
1989).
Rannsóknir á rækju hér við land
hafa aðallega beinst að botnlægu
stigi hennar, þ.e. miðað að öflun
gagna til mats á stofnstærð (út-
breiðslu, þéttleika) og þau síðan
notuð við gerð tillagna um leyfi-
legan hámarksafla á hinum ýmsu
veiðisvæðum. Rannsóknum á
rækjulirfum hefur minna verið
sinnt, þrátt fyrir að afkomumögu-
leikar þeirra og þar með árganga-
styrkur ráðist að verulegu leyti af
umhverfisaðstæðum fyrst eftir að
þær fara að taka til sín fæðu.
Unnur Skúladóttir og Einar Jóns-
son (1980) greindu frá niður-
stöðum rannsókna á magni og
útbreiðslu rækjulirfa á Vest-
fjörðum og í Breiðafirði. Þeirra
athuganir fóru hins vegar aðeins
fram á 1-2 vikna tímabili að
sumarlagi og gáfu því litla vís-
bendingu um raunverulegan
klaktíma, né um það hvaða þættir
það eru í sjónum sem hafa mest
áhrif á klakið. Með tilliti til þessa
var það megintilgangur þeirra
rannsókna sem hér er greint frá,
að fá nokkra vitneskju um klak-
tíma og vöxt rækjulirfa í ísafjarðar-
djúpi og tengja niðurstööurnar
umhverfisaðstæðum í sjónum. Að
meginhluta er hér byggt á nýlegri
ritgerð (Ólafur S. Ástþórsson og
Ástþór Gíslason 1990), en rann-
sóknirnar eru hluti af áðurnefndu
verkefni um vistfræði svifsam-
félagsins í ísafjarðardjúpi.
3. mynd. Lirfustig Pandalus borealis.
A: zoea I, B. zoea II, C. zoea III, D:
zoea IV, E: zoea V, F: megalopa, (eftir
Berkley 1930).
L