Dýraverndarinn - 15.01.1916, Blaðsíða 11
DÝRAVERNDARINN
7
í bæjarfógetann og spyr hvort ekkert sé liægt aö gera til aö bæta
líSan þessara skepna. Hann svarar kurteislega, eins og hans var
von og vísa; en segir skipskjöl séu öll í röö og
r e g 1 u, svo hann geti ekki skorist í þetta ; en afgreiöslumaöur
skipsins á Akureyri sé hrossavinur; væri reynandi aö tala viö
hann. Stúlkan nær tali hans. En þaö fór á sömu leiö; hann gat
ekkert aö gert. Játaöi reyndar aö þetta væri sorgleg sjón og
ilt til þess aö vita, aö þetta væri bara byrjun langferöarinnar
yfir hafið.
Þá hittir hún skipstjórann og spyr hann kurteislega, hvort
ekki sé hægt aö þrífa svo kring um hrossin, aö þau þurfi ekki
aö eta heyið upp úr forinni. Sá dánumaður svarar á þessa leiö:
„J ú, þegar t í m i v i n s t t i 1, þ á 1 æ t u r m a ö u r n á 11-
ú r 1 e g a f y r s t b u r s t a t e n n u r n a r á þ e s s u m „í s-
1e n din g u m“ o g k e m b a h á r þ eir r a; o g a ö þ v í
búnu verður farið að hugsa um aö gera svo-
1 í t i ö „f í n t“ í k r i n g u m þ á.“ Og maöurinn þóttist auö-
sjáanlega hafa veriö gróflega fyndinn.
Hvernig var þarna umhorfs undir þiljum? Aö því þarf víst
ekki aö spyrja. Hins þarf ekki heldur aö geta, aö skiplö lét
í haf meö brossin, og að þau hafa átt líka æfi milli landa eins
og hér viö land, — það er svo sem auövitað.
Þetta má ekki svo til ganga. Meðferð hrossanna í útflutninga-
skipunum má ekki vera á valdi mentunarsnauðra og mannúðar-
lausra rudda, sem dæmin hafa sýnt aö skipstjórar g e t i veriö.
Eftirlitið meö þvi, aö skipin séu útbúin lögum samkvæmt,
veröur aö fela mönnum, sem til þess er trúandi, o g m e ö
h v e r j u þ v í s k i p i, s e m f 1 y t u r h r o s s, þ a r f a ö
s e n d a e f t i r 1 i t s m e n n, valda menn aö greind og sam-
viskusemi, sem hafa gætur á að svo vel fari um skepnurnar á
leiðinni, sem kostur er á. Annars er engin trygging í lögunum
og öörum fyrirskipunum, sem settar eru og settar kunna aö
verða.
Óheppileg ákvöröun er það í lögum um útflutning hrossa
(22. nóv. 1907, nr. 73), aö skipstjóri skuli sanna, aö hann hafi
nægilegan mannafla til að gæta brossanna á leiðinni. Þaö getur
fariö svo, aö skipstjóri Jiykist seint vera of liðfár til þess, ekki
síst sá skipstjóri, sem hvorki ætlar sér aö láta þrífa neitt kring
um hrossin alla leiðina, né hirða neitt um þau. Hann getur ef
til vill sýnt fram á —, ef hann er þá spurður um þaö — aö hann