Dýraverndarinn - 15.07.1917, Blaðsíða 7

DÝRAVERNDARINN
55
KAUPSTEFNA
OG SAMBANDSÞING BÚNAÐARFÉLAGANNA
AÐ ÞJÓRSÁRTÚNI
Þaö mun vera fyrsta kaupstefnan sem stofnað er til, þar
sem bændur geta átt kost á að selja gripi sína og kaupa, versla
meS eitt og annaö úr búinu, dautt og. lifandi. Þarna mátti eiga
von á að líta sveitabúskapinn á Suðurlands-undirlendinu svo
sem i skuggsjá. Vér áttum að visu önnur erindi austur þennan
dag, en mest var tilhlökkunin að sjá kaupstefnuna, skoða út-
gengilega gripi, sem þarna yrðu á boðstólum, feitir og fallegir,
og J)á fyrst og fremst hestana, gæðinga sambandsfulltrúanna
og söluhrossin.
En hvilík vonbrigði!
Heyfengur var slæmur í þessum sýslum í fyrra sumar sakir
ó])urka. Það er vitanlega afsökun, en engin algild afsökun.
Ekki voru þarna aðrar skepnur en hross. Sagt var aö eitt-
hvað af nautgripum hefði verið flutt þangað, en ekki verið
haft mikið i frammi og ekki J)ótt útgengilegur peningur.
Hvílík hrygðarsjón að sjá þann fans horaðra hrossa! Úfnir,
kviðlausir, dapureygðir og raunalegir á svipinn stóðu hóp-
arnir, í réttinni, á hlaðinu og i haganum. Rétt einn og einn
var undantekning frá J)essari aðalreglu. Frá einum bæ,
H j á 1 m h o 11 i, voru ])rir hestar vel haldnir og í góðum
holdum. Kynbótafoli var þar og, laglegur og í nokkurn veg-
inn standi. Eitthvað kann að hafa verið þarna fleira af sæmi-
lega útlítandi hrossum; en það var áreiðanlega fátt. Yfirleitt
voru hrossin h o r u ð, og sum s v o horuð, að furðu gegnir,
að nokkur maður skyldi hafa einurð til að fara með þau á
kaupstefnu, sem búast mátti við, að yrði mjög fjölmenn. Á
sambandsfundi búnaðarfélaga ætti enginn fulltrúi að ríða
hrossum, sem mega heita „þur i eyru“.
Þetta var kaupstefna, og Jrnrna var veriö að versla með
hross, ])ó að alt virtist fara reglulaust fram og stjórnlaust.
Undirbúningurinn hefir veriö alveg ófullnægjandi. En veröið,
sem heimtað var fyrir þessar vesalings horgrindur, bar vott