Dýraverndarinn - 01.12.1966, Qupperneq 22
(§leöileo) jól og c)ott ooj larócelt nýár
Stjórn Sambands dýraverndunarfélaga íslands og ritstjóri Dýraverndarans.
•0#0#0«0«0«0#0#0#0#0*0*0#0*0*0*0*0#0*0#0*0*0*0i
Hinning: Lappa á (nríshóli
Yfirvöldunum í þéttbýlinu hér á íslandi hefur
yfirleitt þótt hæfa að banna liundahald, og ástæð-
urnar hafa verið þær, að þeir, sem hafa átt hunda,
hafa ekki gætt þeirra sem skyldi. En yfirvöldin hafa
ekki tekið upp þann hátt, sem tíðkast í öðrum
menningarlöndum, að setja reglur um hundahald
og láta framfylgja þeim svo rækilega, að hundaeig-
endum liðist ekki að brjóta þær.
En sannarlega er mörgum manninum — og þá
ekki sízt börnum og einstæðingum — það mikill miss-
ir að mega ekki hafa hund — börnin sér til skemmt-
unar og aukins þroska og einstæðingar sér til af-
þreyingar og hugbóta.
Margur er það í sveitum landsins, sem ekki kann
að meta eins og vert er það yndi, sem dýrin veita,
en margir eru það líka góðu heilli, sem unna þeirn
dýrum, sem þeir eiga og jturfa að sjá fyrir fóðri og
hirðingu, og sem betur fer mun Jtað frekar fátítt nú
orðið — á tímum mikillar velsæklar —, að menn vit-
andi vits setji fénað sinn meira og minna á Guð og
gaddinn, þótt enn sé pottur brotinn um vetrarfor-
sjá stóðhrossanna. Og það mundi sjaldgæft í sveit-
um, að þau dýrin á heimilinu, sem menn umgang-
ast mest og minnsta kosta umsýsluna, liafi ekki gott
atlæti og gnægð matar. Oft hefur Dýraverndarinn
fengið sendar myndir, sem þetta sanna, og stundum
hafa fylgt þeim minningargjafir. Svo er um þá
mynd, sem hér fylgir. Með henni kont 150 króna
gjöf frá Ólafíu Illugadóttur á Gríshóli í Helgafells-
sveit í Snæfellsnessýslu. Þar var heimilishundur,
sem hét Lappi. Honum varð að lóga sakir elli vorið
1964, en minning lians hefur verið og mun verða
geymd — en ekki gleymd.
Dýraverndarinn þakkar gjöfina og metur það hug-
arfar, sent henni fylgir.
98
DÝRAVERNDARINN