Búnaðarrit - 01.06.1918, Blaðsíða 13

BÚNAÐARRIT
139
•vetri (1916 —17). Það reyndist mjög hlýtt. í flestum
herbergjum hitamælar. Jeg athugaði hitann snemma að
morgni, áður lagt var i ofna. Yar hann þá 10—12° á
Jt. en úti 14—16 ° frost. Þetta var þegar frostharðast
var um veturinn. B'rost kom hvergi til greina, ekki held-
ur í kjallara.
RaJca varð hvergi vart, ekki einusinDÍ í kjallara enda
er hann víðast upphitaður. í geymslunni, þar sem eng-
inn ofn er, varð hans aldrei vart og ekki myglaði þar
nokkur hlutur.
Gerð útveggja er ekki verulega frábrugðin á þessu
‘húsi og nr. 4, en allhátt undir loft (48/* alin) og verð-
ur því ekki á annan hátt gerð grein fyrir hinum miklu
hlýindum þess, en að daglega er lagt í alla ofna. Og þó
er hitinn að morgninum óskiljanlega mikill í 14—16°
frosti. Húseigandinn þakkar hann veggjagerðinni, telur
að hitann úr eldhúsinu leggi upp milli gólfanna yfir því,
sem «ru tróðlaus, og inn í innri lofthólfin milli tjöru-
pappans og þiljanna, en að loftið í ytri hólfunum milli
pappans og útveggjanna standi kyrt og hlýi. Nú er það
iullreynt, að loft í slíkum lokuðum hólfum (annars er
nálega ómögulegt að loka þeim tryggilega) er á sífeldri
hringrás og eykur lítið sem ekkert hlýindin, þó fyr væri
sú trú almenn. Aftur segir hitamagnið, sem leggur frá
eldavjel venjulega lítið til þess að hita heilt hús (17X
12 ál.), þó hlýja loftið úr eldhúsinu streymi upp innri
hólfln. Hinsvegar gæti það kólnað þar og gert raka, er
vatnsgufa frá eldhúsinu þjettist. Jeg fæ því eigi sjeð, að
hin miklu hlýindi geti stafað af öðru en mikilli upp-
hitun, ef hitamælingarnar hafa annars verið vandlega
gerðar, enda er sagt, að „daglega sje lagt í alla ofna og
eldavjel venjulega kynt frá því snemma á morgnana til
þess seint á kvöldin".
Ef nú litið er yflr hversu öll þessi 12 hús hafa reynst,
hvað hlýindi og raka snertir, þá verður ekki annað sagt