Merki krossins - 01.01.1926, Blaðsíða 26
gervallan heim sem krafiaverh ]esú
Hrists. Ekki voru lærisveinarnir og
postularnir hinir einu vottar að krafta-
verkum ]esú Krists, heldur þúsundir
Gyðinga og heiðingja. Tökum til dæmis
upprisu hans. A hvítasunnu, aðeins
fimmtíu dögum eftir upprisu Krists,
hefja postularnir raust sína í viðurvist
óteljandi mannfjölda í ]erúsalem, í hinni
sömu borg, þar sem ]esús hafði verið
dæmdur til dauða og krossfesiur. Odeigir
boða þeir hátíðlega og skörulega, að
Guð hafi uppvakið frá dauðum þennan
hinn sama ]esúm, sem Gyðingarnir
höfðu neglt á krossinn, og að hann sé
upprisinn. Og hvað verður? — Eng-
inn mótmælir, enginn rengir vifnisburð
þeirra né reynir að ónýta hann. — Hví
þegir öll ]erúsalem? Hví þegir hið háa
ráð? Hví þegja allir óvinir Krisfs?
Þeim fallast öll ráð, sannleikurinn er
kominn í ljós, allir vita, að það sem
postularnir boða er óhrekjanlegur sann-
leikur, jafnvel hinir skriftlærðu dirfast
ekki að mótmæla. Hefði hinn minsti
efi verið mögulegur, mundi öll ]erú-
salem sem einn maður hafa risið upp
og mótmælt, en öðru nær, í stað þess
að mótmæla sjáum vér þrjár þúsundir
manna í einu gerast fylgjendur Krists.
— Hið eina, sem óvinir ]esú Krists
reyna að gera, er að banna boðun upp-
risu og kraftaverka hans, en bann er
engin röksemd, heldur er slíkt bann
ný sönnun þess óhrekjanda sannleiks,
sem postularnir boðuðu.
Kraftaverkin voru framkvæmd í við-
urvist ótal votta. Þegar ]esús mettar
fimm þúsundir manna á fimm bygg-
brauðum og nokkrum fiskum, þá eru
allar þessar þúsundir vottar þess, að
]esús gerði kraftaverk og frá sér numdir
vildu þeir þegar í stað gera hann að
konungi. Heilög ritning segir oss svo
frá því, að þá er ]esús uppvakti ung-
mennið í Nain, voru lærisveinar hans
og fjöldi fólks með honum og með
móður hins framliðna voru einnig mjög
margir bæjarmenn, og heilög ritning
bætir við, að fregnin um þennan atburð
hafi borist út um alla ]údeu og héruð
þar í kring. Þannig er því varið um
öll önnur kraftaverk ]esú. Hér má bæta
við, að þeir, sem um þessi kraftaverk
hafa skrifað, voru allir samtíðarmenn
]esú. Guðspjallamennirnir skýra ná-
kvæmlega frá stöðum og mönnum, er
stóðu í sambandi við kraftaverkin. Þegar
þeir prédikuðu og skrifuðu um líf og
verk ]esú Krists, lifðu þúsundir votta,
sem séð höfðu og heyrt alt það, sem
]esús hafði gert. Þá lifðu þúsundir
óvina Jesú, bæði Gyðingar og heið-
ingjar, en hefir nokkru sinni einn ein-
asti meðal þessara óvina hans andmælt
frásögn guðspjallamannanna? — Nei!
Alls enginn. — Allir samtíðarmenn ]esú,
bæði vinir og óvinir, hafa í einu hljóði
játað sannleik stórmerkja hans. Þessi
stórmerki Jesú voru svo augljós, að
ómögulegt var að neita þeim. Engum
gat til hugar komið að segja þau
ímyndun vera, blekking eða svik.
Og það, sem postularnir þess vegna
boða heiminum, er guðdómur Jesú
Krists — sá Kristur, sem þeir hafa
prédikað, er Guð. Hinn heilagi Jóhannes
postuli segir um ]esú: »Hann er hinn
sanni Guð og eilífa lífið« (]óh. I. 5.
20). Heilagur Páll postuli skrifar: »1
Kristi býr öll fylling guðdómsins« (Kól.
2. 9), »og allir englar Guðs skulu til-
biðja hann« (Hebr. 1. 6), og hann nefnir
Krist beinlínis: Guð, blessaðan um alla
eilífð (Róm. 9. 5). Vitnisburðinn um
guðdórn ]esú Krists hafa allir postul-
arnir staðfest og innsiglað með blóði
sínu og hræðilegum þjáningum, fyrir
Merki krossins.
— 26 —