Dvöl - 21.01.1934, Blaðsíða 14

12
n v
Ö L
21. jan. 1934
komiS fyrir í stærstu búðinni í
höfuðborg íslands.
Við kvöldhlj ómleikana á Hótel
ísland hitti eg mann, er færði í
tal áfengisbannið, sem bráðlega
gengur í gildi á íslandi. Sjálfur
lók hann því sem verða vildi
með bjargfastri ró og fullyrti, að
það myndi sáralítil áhrif hafa á
lífsvenjur manna i landinu. Ann-
ars hafði hann sjálfur læknis-
vottorð um það, að heilsufari
hans væri þannig háttað, að hann
mætti alls ekki án þess vera að
drekka Wisky. Hann sýndi mér
vottorðið. Alveg rétt! Þetta vott-
orð gilti á Færeyjum og á íslandi.
Hvað gagnar bann á móti svona
vottorði? Á næsta ári mun hver
íslendingur, sem nokkuð er að
manni, vera lánsamur liandhafi
að þvílíku skjali, sem auðvitað
heimilar innflutning áfengis til
eigin þarfa —- magans vegna,
hver eð oftlegana sjúlcur er!
Eg lærði gamla islenzka graf-
skrift, og þó hún hafi kannslce
aldrei verið letruð á neinn leg-
steininn, þá gefur hún til kynna,
að til er ástriða, sem er sterkari
en dauðinn, og á móti henni
megna engir tollheimtumenn né
bersyndugir að standa, hvesu
glaðlifandi sem þeir eru:
Helltu líl úr einum kút
ofan i gröf mér búna:
Beinin min í brennivin
bráðlega langar niína 1
Svo geng eg tii livílu og hefi
með mér blað af Lögréttu, sem
út koni í dag, til þess að lesa und-
ir svefninn. Hvers vegna einmitt
þetta blað, úr því mörg önnur
blöð er hér að fá Og öll eru þau
álíka erfið að skilja. Lesandinn
getur gamnað sér við að stauta
sig fram úr þessari frétt, meðan
eg sef:
,,Árekstur á s.jó. Fyrir nokkrum dög-
um rakst botnvörpungurinn „Dannebrog"
á franska fiskiskútu hér úti fyrir og
braut hana svo að hún sökk þegar, en
skipsinönnunum var bjargað af botn-
vörpuskipinu. í skútunni hafði verið
mikið af fiski“.
Það er mikil bölvuð eigingim-
isöld sem við lifum á. Hver hugs-
ar aðeins ttm sjálfan sig, en það
hugsar sannarlega enginn um
mig, nema ég sjálfur (Strix).
Heyrir hann afi þinn illa?
Hvort hann heyrir illa! I morg-
un kraup hann á kettinum með-
an hann gerði bæn sína.