Melkorka - 01.11.1957, Blaðsíða 25

< 'J
Jurtir til fegrunar
V_____________________________________________✓
Langt er síðan farið var að nota til snyrtingar ýmis-
legl jurtakyns, svo sem tívexti, eins og þcir koma fyrir.
A síðustu árum er aftur farið að nota þetta í snyrti-
vöruiðnaðinum. En ekki verður því neitað, að nýir
ávextir eru betri en niðursoðnir eða þurrkaðir. Þess
vegna er bezt að nota einungis nýja ávexti allt árið, ef
þeir fást.
Hvað er jurtaseiði?
Sé ekki annars getið, á að taka 1—2 hnefafyllir af
þurrkuðum jurtum eða blómum og láta þelta krauma í
hálfum lítra af vatni í 10 mínútur.
Gúrka
Gúrkur hafa í margar aldir verið taldar til hinna
beztu ávaxta til andlitsfegrunar. Safinn næst með því að
rífa óhýdda gúrku með fínu járni, og sía síðan gegnum
síu eða ávaxtapressu. Hressir og styrkir andlitsvöðvana
og lokar svitaholunum, ekki sízt cf jafnframt er drukkið
á hverjum morgni á fastandi maga stórt glas af gúrku-
safa. Ekkert ráð er betra við fitugu hörundi. Safinn eyðir
einnig freknum, og er gott að va ta bómullarhnoðra í
gúrkusafa og lcggja við augun. Við það hverfa pokar
undir augunum.
Appelsína
llrekkið á hverjum morgni á fastandi maga safa úr
hálfri cða heilli appelsínu. Úr þessu fæst góð viðltót við
vítaminin og það hreinsar blóðið.
Andlitsáburður úr appelsinum. 3—6 appelsínuhýði
eru lögð í ískalt vatn í 5 mínútur og síðan eru þau
þurrkuð (á sumrin í 12 tíma, helmingi lengur á vet-
urna). Síðan eru þau lögð í skál og hellt vfir þau köldu
vatni, soðnu, svo aðeins fljóli yfir og pikkað í hýðin
með oddmjóum hníf til að ná nokkru af olíunni. Síðan
er þctta sett undir farg til að ná meiru af olíunni.
Svona er þetta látið standa nokkra klukkutíma, helzt
yfir nótt, en síðan eru hýðin pressuð fast, og vatnið síað
frá vandlega, og síðan er þessi andlitsáburður tilbúinn.
Hann geymist óskemmdur dögum saman, ef kalt er á
honum, annars má setja í hann benzosúrt natron á
hnífsoddi.
Gulrót
Hún er auðug að vitamínum, einkum A-vítamíni, cn
einnig karótíni, en bæði þessi vítamín eiu nauðsynleg
lil viðhalds heilsu og fegurð. Rífðu eina til tva-r gulræt-
ur með fínu rifjárni daglega, og pressaðu safann úr með
ávaxtapressu. Úr þessu næst safi, sem fyllir portvínsglas,
og af honum á að taka sem svarar fingurbjörg til að
dyfta á hörundið og tveimur dropum á að blanda í nær-
ingarkremið, en drekka það sem af gengtir. Eftir stuttan
tíma muntu verða þess vör, að hörundsliturinn hefur
fríkkað, er orðinn bjartur og skær, hversu ljótur sem
hann hefur verið, og allar hrukkur horfnar.
Borðaðu eins oft og því verður við komið rifnar gul-
rætur kryddaðar sitrónusafa og ögn af ólívuolíu eða
súrum rjóma. Kauptu ennfremur hvíta liijulauka, þeg-
ar þeir fást, og náðu úr þeim safanum, hann er ágætur
við hrukkum í kringum augun, og farðu svona að:
Taktu hýðið af lauknum og rífðu laukinn með fínu
rifjárni. Settu saman við þetta gulrótarsafa og brætt
lynghunang, ámóta rnikið af hverju. Berðu þetta á and-
litið að kvöldi og láttu það sitja yfir nóttina.
Hvítlaukur
Filipensar liverfa cf daglega er núið á þá skornum
hvítlauk. Þetta er líka gott við vörtum og örðum.
Jarðarber
Þau eru sérstaklega góð fyrir viðkvæmt og veikt hör-
und. Meðan þau fást ætti því að nota þau daglega, bera
jarðarber að andlitinu og sprengja það milli fingranna,
maka því um það allt og láta það sitja í fjórðung stund-
ar, þvo það síðan af með rósavattii. Jarðarberjamjólk,
senr allir gela notað sér til gagns, hvernig sem hörundið
annars er, er búið til á þennan hátt: 500 gr. af þrosk-
uðum jarðarberjum eru pressuð gegnum hársigti eða
ávaxtapressu, og saman við þetta er settur einn dl. af
mjólk eða rjóma. Til þess að þetta geymist í nokkra
daga óskemmt, er sett í það benzósúrt natrón á hnífs-
oddi. Maukið, sem eftir verður, þegar Iniið er að pressa
safann, má láta í grisjupoka og leggja við andlitið.
Kól
Safinn úr hvítkáli er eitt hið bezta meðal til að
grenna mittið og halda því grönnu. Úr 200 gr. af hvít-
káli fást 100 gr. af safa. Kálið er rifið með finu rifjárni,
og síðan er safinn pressaður í ávaxtapressu. Af þessu á
að drekka fullt glas, og að einni viku liðinni á inittið
að hafa grennzt um 3—5 cm.
Lítill fjögra ára snáði kom með mömmu sinni í
hcimsókn á Landakotsspítala. Hann var eitthvað óró-
legur og mamma hans var að hasta á hann. Allt í einu
varð hann mjög stilltur og horfði alveg forviða á nunnu
sem var þat á gangi og hrópaði: Nei, sko tuskudúkk-
una, mamma, hvað er innan í henni.
MELKORKA
89