Samtíðin - 01.09.1951, Síða 27

SAMTÍÐIN
7. gte'to
Fróðleiksþátiur
JJANS var upprunalega guðrækileg
athöfn, þar sem háttbundnar
hreyfingar (venjulega ásamt söng
eða tónlist) létu í ljós mismunandi
tilfinningar (stríðsdans, dauðadans
o. s. frv.).
Dans var frá upphafi annaðhvort
sameiginlegur hópdans, eða þá að
einn maður dansaði (prestur, töfra-
maður o. s. frv.). Paradans er miklu
síðar til kominn.
Með Forn-Grikkjum var dans
mikið iðkaður jafnvel af fremstu
mönnum þjóðarinnar. Grískur dans
var skyldur dönsum 'Forn-Egypta.
Lögðu Grikkir mikið upp úr fögrum
hreyfingum í sambandi við iðkun
dansins. Svo mikils mátu Forn-
Grikkir danslistina, að ein af
menntagyðjum þeirra var dans-
gyðja, og nefndist hún Terpsichore.
Rómverjar voru hins vegar mót-
fallnir dansi, og á miðöldum beitti
kirkjan sér gegn honum. Engu að
síður komu upp á miðöldum þjóð-
dansar af ýmsu tagi (langdansar,
hringdansar o. þ. h.). Ekki þarf að
taka það fram, að nú á dögum er
dans höfuðskenmitun fólks, enda
geysivinsæl.
Listdans (ballet) er ein þeirra
þriggja listargreina, sem sýndar eru
á leiksviði, og þykir mjög mikið til
lians koma, ef hann er sýndur af
færustu listdönsurum. Upphaflega
var listdans fléttaður inn i leiksýn-
ingar. En síðan á 16. öld hefur hann
23
Skófatnaður
□ G
Sokkar
NÝTÍZKU VDRUR
Steián Gunnarsson
SKÓVERZLUN
Austurstræti 12,
Reykjavík. Sími 3351.
Við smíðnm
EFTIR PDNTUNUM
HVERSKDNAR HLJSGÖGN
Höfum jafuan fyrirliggjandi
svefnherbergishúsgögn. Sendum
gegn póstkröfu um land allt.
OJúó^a^nauinnuóto^a
Olaj^ó OJ. Cjukbjartáóonar
Laugavegi 7.
Simi 7558.