Fréttablaðið - 31.05.2010, Blaðsíða 38

22 31. maí 2010 MÁNUDAGUR
BAKÞANKAR
Júlíu
Margrétar
Alexanders-
dóttur
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
NEI
Þetta veit
aldrei
á gott!
Ég get tekið mínar ákvarðanir sjálfur
ég þarf ekki hjálp frá þér eða nokkrum
öðrum ég bjarga mér sjálfur svo láttu mig
bara vera hvað er í hádegismatinn?
Prufur fyrir
kúluvarp
MYNDIR AF FYRSTA BARNINU MYNDIR AF ÖÐRU BARNINU
Hannes
Fyrsta

ár Sol
lu
Við ættum að
setja þetta inn
á tölvuna ein-
hvern tímann.
OG ÞANNIG HELDUR ÞAÐ ÁFRAM...
Yfirburðir
Fréttablaðsins
algjörir!
Fréttablaðið er með
180% meiri lestur en
Morgunblaðið.
Meðallestur á tölublað, höfuðborgarsvæðið, 18–49 ára.
Könnun Capacent í febrúar til apríl 2010.
Nýjasta könnun Capacent
Gallup staðfestir hinn
gríðarlega mun sem er á
lestri Fréttablaðsins og
Morgunblaðsins.
Við erum auðvitað
rífandi stolt af þessum
góða árangri og bendum
auglýsendum á að notfæra
sér forskot okkar þegar þeir
velja auglýsingamiðil.
MORGUNBLAÐIÐ FRÉTTABLAÐIÐ
77,5%
27,7%
Faðir minn er hálfþýskur. Hann heitir Helmuth og veit fátt betra en Suður-
Þýskaland og þá sérstaklega Bæjaraland,
Bayern. Kærleikurinn milli hans og Bay-
ern hefur varað lengi. Ég var ekki há í loft-
inu þegar ég vissi allt um Lúðvík II Bæj-
arakonung, þekkti skjaldarmerki Munchen
og fékk ís í verðlaun fyrir að vera að klára
weisswurst og sauerkraut af disknum
mínum.
ÞANNIG var sumarleyfi fjölskyldunnar
eytt í Þýskalandi og ég hef reglulega
verið uppfærð í nýjan „dirndl“ – hinn
bæverska þjóðbúning – eftir því sem ég
eldist og stækka og pabbi skartar leder-
hosen í íslenskum barnaafmælum við
mikla athygli yfirleitt. Ég á líka þýskar
þjóðbúningadúkkur í ýmsum útgáfum
þýskra þjóðbúninga, safn tréleikfanga
(tréiðnaður er einn aðalatvinnuvegur-
inn) óteljandi bækur og bæklinga um
þýska kastala, stöðuvötn, alpafjöll, salt-
námur (annar sterkur atvinnuvegur fyrr á
öldum) og bæverskt kóngafólk, sumarhall-
ir þess og sögu. Ég hef átta sinnum farið
í Neuschwanstein-kastala og er nokkuð
viss að ég hafi að minnsta kosti einu
sinni farið út á flest vötn Bæjara-
lands, þó ekki væri nema á hjólabát.
EINS og títt er um börn sem upp-
lifa það að einhverju er haldið að
þeim í uppeldinu – verður uppreisn gegn
fyrirbærinu á ákveðnu aldursskeiði.
Drengirnir í leðurbuxunum, sem höfðu
í sakleysi sínu tuggið strá og legið við
árbakkann, fóru allt í einu að fara í taug-
arnar á mér með sína snitzelbreiðu fingur.
Ég velti því fyrir mér hversu oft nokk-
ur maður gæti farið út á Königssee. Ég
reyndi að gráðbiðja pabba um að mæta
ekki í Lederhosen á Grillið þegar ég
útskrifaðist. Þegar hann fékk fjölvarpið
fyrir nokkrum árum, til þess eins að ná
þýsku og austurrísku stöðvunum, hringdi
hann reglulega til að athuga hvort ég væri
ekki örugglega með stillt á stöð 80 og 81
– þýska skemmtiþætti og austurríska úti-
tónleika. Hálftíma síðar hringdi hann
og hlýddi mér yfir hvað Helmut Schmidt
hefði sagt síðasta hálftímann.
SÍÐUSTU árin hefur hugur minn opnast að
nýju. Ég stilli stundum óumbeðin á þýskar
sjónvarpsstöðvar, eftirlætisliðið mitt í fót-
bolta er Bayern Munchen og á stórhátíðum
klæði ég son minn í Von Trapp ullarpeysu.
Ég fékk staðfestingu á því hvað er að henda
mig á laugardagskvöldið þegar ég hringdi
að minnsta kosti þrívegis til að kjósa þýska
lagið í Eurovision. Gleðin var ósvikin þegar
Þýskaland fór að smala stigum og ég óska
því karli föður mínum til hamingju með
tvöfaldan sigur - Eurovision og uppeldi sem
loks skilaði árangri.
Vegurinn heim