Samtíðin - 01.02.1971, Blaðsíða 19

SAMTÍÐIN
15
leigubílstjórar frá Miinchen og kaþólskir
prestar frá Mílanó, segir Timothy Green og
baetir því við, að presthempan sé einkar hent-
ugur búningur til að smygla gulli í. Konur
eru kærkomnir gullsmyglarar. Að vísu geta
þær ekki haft jafnmikið gull á sér og karl-
menn, en þær vekja aftur á móti miklu síður
athygli á sér en þeir. Algengt er, að konur,
unnustur og jafnvel tengdamæður gullsmygl-
aranna leggi þeim lið.
Gull- og vopnasmygl er háð pólitískri spill-
ingu. Green segir, að nýr gullmarkaður hafi
skapazt í Vientiane í Laos, og reyni hann að
fullnægja eftirspuminni á svarta markaðin-
um í Saigon. Eftirspurn eftir gulli í Suður-
Vietnam hefur aukizt í nokkum veginn sama
hlutfalli og styrjöldin hefur færzt í aukana
austur þar. Vopnasmygl er vitanlega háð
heimspólitíkinni eins og gullsmyglið. Mimur-
inn er aðeins sá, að stjórnir vissra landa
styðja það, eða látast a. m. k. ekkert um það
vita. Stuðningur ríkisstjórnanna við vopna-
smyglið er í því fólginn, að veita smyglurun-
um nauðsynleg heimildarskilríki gegn betri
vitund. Flestir vopnasmyglarar hafa einhver
kynni af hermennsku. Þeir þurfa fremur að
kunna á sálarlíf vopnakaupendanna en hafa
þekkingu á hergögnum. Brezkur vopnasali í
Nígeríu sagðist alltaf vera með hálsbindi her-
deildar sinnar; Nígeríumenn væru orðnir van-
ir því af samskiptum sínum við enska liðs-
foringja. Það vekti þeim miklu meira traust
en búningur Bandaríkjamanns, sem þeir
þekktu ekkert til.
Evrópskir vopnasmyglarar hafa auðgazt
mjög á vopnasölu í Afríku síðan 1960. í borg-
arastyrjöldinni í Nígeríu okruðu þeir misk-
unnarlaust á Nígeríu- og Bíaframönnum.
Verðið á rifflum ferfaldaðist þar á einu
misseri. Árið 1968 borgaði hergagnakaupmað-
ur frá Bíafra 350.000 dollara fyrir þrjá fyrr-
verandi tundurskeytabáta, sem höfðu áður
verið seldir á 24.000 dollara.
Smyglfélögin eru oft beztu viðskiptavinir
flugfélaganna. Eftir 1960, þegar Beirut varð
miðstöð gullsmygls, keyptu smyglaramir
flugfarmiða þaðan til Bombay, Bangkok og
Hongkong fyrir um 300.000 dollara á ári.
Eitt sinn voru 16 gullsmyglarar í sömu
PANAM flugvélinni frá Beirut til Hongkong.
Smyglarar leggja ofurkapp á að vingast við
áhafnir flugvéla. BOAC flugfélagið hafði tals-
verð óþægindi af þessu á leiðinni til Ind-
lands fyrir nokkrum árum. Þá reyndi gull-
smyglaraélag að fá áhafnir vélanna til að
smygla fyrir sig. Heimsmet í þessum efnum
setti fransk-korsikanskur heróín-smyglara-
hópur, sem mútaði ekki einungis flugvélar-
áhöfn Air France félagsins, heldur einnig
starfsmanni í skrifstofum þess. Eftir það gátu
smyglarar þessir óáreittir notað telexnet
flugfélagsins til þess að senda skeyti eftir
vild. Skipulögðu þeir starfsemi sína svo
lymskulega, að í sömu flugvélinni smygluðu
tveir framreiðslumenn heróíni án þess að
vita hvor af öðrum.
Frá þessu og mörgu öðru segir Timothy
Green í fyrrnefndri bók sinni. Þá segir hann
nokkuð frá viðureign smyglaranna við toll-
þjóna og lögreglu. Er ekki laust við, að við-
horf þeirra hvers til annars verði stundum
næsta skoplegt, þegar vopnaður friður ríkir
milli þeirra.
Bandarískur tollþjónn kveðst stundum fara
á veitingastaði til að borða þar með smyglara.
Sá síðarnefndi veit, að sá fyrrnefndi hefur
enga heimild til að láta taka hann fastan, en
hann veit líka, að tollþjónninn ætlar að bjóða
óspart upp á áfengi í þeirri von, að smygl-
arinn fáist til að fræða hann um starfsemi
annarra smyglara, sem honum er lítið um.
Þessar sameiginlegu máltíðir geta leitt til
kunningsskapar, og þess eru dæmi, að ef
smyglari lendir í klóm tollþjóns, sem hann
hefur lengi þekkt, er sá óhjákvæmilegi
árekstur engan veginn sársaukalaus.
Kennarinn: ,,HvaS er orgel?“
BarniS: „Píanó, sem er orðið guðrækið
„Af hvetju eni svanir svona hálslang-
ir?“
„Til þess að þeir dmkkni ekki í flóð-
um.“
— HUNANG ER HEILSUBÖT —
Notið ekta hunang í stað sykurs.
Kaupið hollar matvörur í
HUNANGSBOÐINNI,
DOMUS MEDICA. — SÍMI 12614.