Barnablaðið - 01.09.1954, Qupperneq 3

hátt og truflaði það, og margt
fleira var sagt honum til ills.
Afleiðingin varð sú, að hann var
kallaður fyrir konunginn, og átti
að mæta eftir tvo daga. Konung-
inn fýsti að sjá og heyra þennan
mann, sem var ákærður fyrir að
boða Guðs orð á þennan hátt. En
þegar Anfelt fékk þessa skipun, þá
byrjaði hann auðvitað á að biðja
til Drottins, um vizku og náð, að
koma fram á réttan hátt, og að
Drottinn vildi mýkja hjarta kon-
ungsins. Hann gat með söng sínum
og spili hrifið áheyrendur sína til
tára, en að yrkja sálma — það gat
hann ekki. En hann vissi að nauð-
synlegt var að fá sálm sem passaði
sérstaklega fyrir þessa stund. Og
hann vissi líka hver gæti orkt þann
sálm, ef nokkur gæti það. Það var
kona sem hann þekkti mjög vel,
og sem oft liafði verið Iionum til
huggunar og styrktar á erfiðum
stundum, bæði með bænum sínum
og sálmum. Hún hét Lina Sandell,
(Eg vona að mörg af ykkur kannist
við nafnið hennar, við eigum
marga yndislega sálma eftir hana á
íslsenzku, þ.á.m. þennan: „Enginn
þarf að óttast síður“).
Lina Sandell bjó í litlu húsi, þar
var hún alein, með Frelsara sín-
um og leið vel. Þennan morgun
sem ég ætla nú að segja ykkur frá,
var hún nýbúin að hella upp á
könnuna, og kaffiilmurinn dreyfði
sér um litla húsið hennar, allt ang-
aði af hlýjum heimilisbrag. Hún
var að láta bolla á borðið, þegar
drepið var á hurðina. Þar var þá
Anfelt kominn. Þau heilsuðust
hjartanlega. Eftir það sagði Lina:
— Ég var einmitt að biðja
Drottin að senda mér einhvern
til að drekka með mér kaffið, en
hvað það gleður mig að Hann
sendi þig.
— Já, Lína, víst er gaman að
drekka hjá þér kaffi, það hef ég nú
líka svo oft gjört, og alltaf mér til
ánægju. En nú er ég í alvarlegri
erindum en að drekka kaffi, aðeins.
Síðan sagði hann Línu í fáum
orðum hvað gerzt hafði. Því næst
bætti hann við:
— Og nú, Lína, er það erindið
að biðja þig að yrkja sálm, sem
gæti hrært hjarta konungsins, svo
ég mætti, ef Guð vill, halda áfram
að boða Guðs orð, í minni kæru
Svíþjóð.
— Þá skulum við biðja Jesúm að
Hann gefi mér þann sálm, svaraði
Lina. Síðan beygðu þau kné, og
lögðu þetta allt í hendur Hans,
sem hefur allt vald á Himni og
jörð.
Eftir bænina, lét Lína dúk á
hvítskúrað borðið, og framreiddi
kaffið handa þeim . Þeim fannst
báðum að þau gætu ekki drukkið
kaffið, fyrr en þau hefðu lagt þetta
alvarlega mál í sterkar hendur
Drottins. — En eftir það smakkað-
ist kaffið sérstaklega vel. Siðan
kvaddi hann Línu ogsagði um leið:
— Sálmurinn þarf að vera tilbú-
inn á morgun.
— Með Guðs hjálp, svaraði hún.
BARNABLA8IS 51