Barnablaðið - 01.09.1972, Blaðsíða 3

Þaö var
vonlaust
aö flýja
í frumskógum Afríku er heimur tígris-
dýranna. Af þeim stendur innbornum
mönnum mikill stuggur, ógn og hætta. Þó
er það svo, að þetta villta dýralíf í frum-
skógunum kitlar forvitni margra Norður-
landa manna.
Þannig tóku sig til nokkrir ungir Svíar
fyrir fáum árum, og ferðuðust til Afríku,
til þess að kanna háttu villidýra á vissu
frumskógasvæði. I hópnum var» ungur
maður, sem átti einlæglega trúaða móður.
En hann hafði aldrei viljað aðhyllast ráð
hennar í því að elska Jesúm og ganga á
Guðs vegum. Vitað er, að í skólum í Sví-
þjóð er mikill áróður gegn trúnni. Og
þessi ungi maður hafði smitazt af þessum
vantrúarstefnum, sem læsa sig svo að
segja inn í alla skóla í Sviþjóð.
Þegar Hinrik, svo hét ungi maðurinn,
var að búa niður í ferðatöskur sínar, kom
mamma hans með Biblíuna, og bað hann
að láta hana niður í einhverja ferðatösk-
una. Hann brosti góðlátlega og sagði:
,,Nei, mamma, ég þarf hennar ekki með
i þessa ferð, því að ég hef tryggt líf mitt
fyrir frumskógaferðina með þeirri beztu
tegund af veiðimannabyssu, sem til er.
Með hana er ég öruggur hvar sem er í
skógumAfríku.-
Dag elnn, þegar ævintýramennirnir
eru komnir suður í frumskógana, fýsti
Hinrik að ganga upp á allhátt fell og
horfa yfir landsvæðið þaðan. Félagar hans
löttu hann, en það kom fyrir ekki. Hann
kvaðst verða fljótur, enda fara laus og
liðugur, og verða kominn aftur eftir-eina
eða tvær klukkustundir.
3