Barnablaðið - 01.09.1972, Blaðsíða 5

LOTTA YRKIR LJOÐ
— Néi, hættu nú þessu!
Lotta kastaði bók þvert yfir herbergið.
Hún ætlaði að kasta henni í Lárus, en
hann vaf þá nógu fljótur að beygja sig,
svo að bókin flaug yfir hann og lenti í
veggnum, með þungu höggi.
— Æ, þolir þú ekki einu sinni einn
dropa af gamansemi? Svo mikið skil ég,
að þú ert ekki að skrifa bréf til einhverrar
meiri háttar stofnunar. — Það gerir ekki
tólf ára gamalt barn!
Lárus hló ögrandi hlátri, um leið og
hann settist í gluggakistuna og hvíslaði:
,,Við göngum yfir döggvot, gróðursæl
fjöll".
— Barn, hvað segirðu? Heyr á endem-
ið! Þú ert ekki meir en einu ári eldri en
ég. Viltu skilja það?
— Einu og hálfu, fröken, — einu og
hálfu! Með öðrum orðum, hvað er það,
sem þú ert að skrifa, ef það er ekki bréf?
— Eg er að skrifa Ijóð í Ijósmyndabók,
ef þú vilt fá að vita það. Annars skilur þú
aldrei neitt. Strákar hafa ekkert vit á Ijóð-
list.
— Hum, athugaðu hvað þú ert að segja.
5