Barnablaðið - 01.12.1978, Blaðsíða 19

á klettinn þar sem hann fann lítinn poll,
er örlítil lækjarspræna seitlaði í. Hann
fyllti laufbollann vatni, klöngraðist því
næst varlega niður, svo að ekkert færi til
spillis. Gætilega hélt Sundra uppi höfði
mannsins, meðan hann drakk vatnið.
Síðan tók Sundra á harðasprett. Hann
var viss um að maðurinn væri fárveikur
og þarfnaðist skjótrar hjálpar. Hann náði
tæplega andanum þegar hann kom til borg-
arinnar. Staðuppgefinn og með írafári,
hljóp hann beint í flasið á indverskum lög-
reglumanni. „Hæ, litli bróðuv,“ sagði lög-
reglumaðurinn. „Hvað kemur til að þú ert
á þessu hendingskasti?“ „Vegna þess að
það er maður sem liggur veikur við skóg-
arstíginn,“ stundi Sundra. Lögreglumaður-
inn kvaddi í skyndi fleiri lögreglumenn til
liðsinnis að sækja sjúka manninn. Sundra
andvarpaði feginsamlega því nú vissi hann,
að hinn sjúki maður yrði flutlur í sjúkra-
hús þar sem annast yrði um hann.
Rétt sem hann hugðist finna verslun
kornkaupmannsins, arkaði lögreglumaður-
inn með hann rakleiðis til læknis, honum
til mikillar furðu. „Við viljum ekki að þú
fáir sjúkdóminn,“ sagði lögreglumaðurinn.
„Læknirinn gefur þér lyf, sem koma í veg
fyrir það.“
Sundra fannst þetta allt heldur skrítin
lyf, þegar læknirinn pikkaði í handlegg
hans með einhverri nál. En það var ekkert
sárt og Sundra brosti glaðlega þegar lækn-
irinn sagði, að þetta væru „bestu lyfin til
að fyrirbyggja vonda sjúkdóma".
Að lokum náði Sundra á fund kornkaup-
mannsins, og skömmu síðar stefndi hann
heimleiðis eftir skógarstígnum, með smá-
poka af sáðkorni á höfðinu. Lögreglan
hafði flutt veika manninn á sjúkrahús, og
Sundra vissi að þar liði honum vel. Sundra
rataði svo ekki í fleiri ævintýri og náði
heim til sín um seinan — en þó fyrr en
vænta mátti.
Faðir, móðir, frændur og frænkur hóp-
uðust öll í kringum hann til að lieyra sögu
hans. Þegar faðir hans heyrði, að Sundra
hafði rétt óvini hjálparhönd, með því að
gefa honum vatn og segja lil hans, svo
hann hlyti frekari hjálp, sagði hann: „Þú
gerðir vel, sonur minn. Þú hefur fetað í
fótspor miskunnsama Samverjans — já, í
fótspor Jesú Krists.“
— Stories of God and Jesus. H.G.
Ráðning á krossgátu (á bls. 17).
V 13 UNGBARN
V 4 NASARET
V 7 JÖTU
V 9 ENGILL
V 11 FRELSARI
V 8 FJÁRHIRÐAR
V 17 JOSEF
V 9 LJÓMAÐI
Hve gamall er ííllinn?
Fílar eru stærstu og þyngstu landdýrin.
Hér kemur einn vel aldraður. — Geturðu
reiknað út hve gamall hann er?
Ráðning á bls. 21.
19