Barnablaðið - 01.12.1978, Blaðsíða 12

og vinir hans héldu að hann væri dáinn.
Þegar hann kom heim í þorpið og sýndi
vinum sínum Bi'blíuna byrjuðu þeir að
gráta vegna þess að þeir voru svo ham-
ingjusamir. Þeir krupu á kné og þökkuðu
og lofuðu Guð fyrir það að fá Biblíuna á
tíbetsku, því þeir voru allir Tíbetar,
Tíbetska Biblían seldist um leið og hún
var prentuð. Trúboðar höfðu ekki getað
farið til Tíbet, en bænunum hans Yoseb
hafði verið svarað. „Bókin með fæturna“
gat farið til Tíbet, og hún var flutt þangað
með kristnu fólki.
Prestar múhameðstrúarmanna byrjuðu
að lesa tíbetsku Biblíuna. Göngumenn og
munkar komu yfir landamærin og tóku
nokkur eintök til baka til Tíbet. Jafnvel
kommúnískir kínverskir hermenn fóru með
eintök af tíbetsku Biblíunni. Þeir þurftu
að læra tíbetsku, svo að þeir báru saman
kínversku og tíbetsku Biblíurnar og lærðu
þannig málið.
Mynci 8.
Vegna þessa fórnfúsa starfs margra krist-
inna manna var tíbetska Biblían að lokum
send til Tíbet. Guðs verk er aldrei til ónýt-
is. Guð fullkomnar allt sitt verk. (Jes. 55,
11)-
„Bókin með fæturna“ hafði farið til
fjögurra landa: Kashmir, Indlands, Eng-
lands og Pakistan. Nú fór hún inn í fimmta
landið — Tíbet. Kraftaverk eftir krafta-
verk hafði skeð. Mörgum bænum hafði
verið svarað.
Tíbet er ennþá land sem trúboðum er
bannað að fara til, en það er samt ekki al-
gjörlega lokað, vegna þess að Jesús, sem
er ljós heimsins er þar. „Og „Bókin með
fæturna“ sem segir frá Frelsaranum, sem
12