Barnablaðið - 01.12.1978, Blaðsíða 7

Sorg.
Annað ljósið tendra ég í sorg þinni. —
Margs konar ástæður valda sorg. Sorg vegna
einhvers sem við höfum misst. Sorg vegna
brostinna vona. Sorg vegna ósigurs.
En Guð hefur þegar hugsað um þig. —
Fyrir löngu gaf hann okkur fyrirheitið, að
• syrgjendur munu huggaðir vcrða. Nú á
tímum er talað um sorgarstarf, það er tal-
ið nauðsynlegt til þess að við komumst yfir
þann sársauka sem sorgin hefur orsakað
okkur.
Nú er það þannig, vinur minn, að sorgar-
verk hefur þegar verið unnið þín vegna.
Það var framkvæmt af Jesú, Syni Guðs,
þegar hann dó fyrir þig á Golgata krossi.
Taktu á móti ávöxtunum af þessu sorgar-
verki, friðþægingunni, hreinsuninni frá
synd þinni í hlóði hans, viðurkenndu synd
þína fyrir honum, og þú færð fyrirgefn-
ingu. Bið þú til hans, og hann læknar sár
* þín.
Eftirvœnting.
Þriðja Ijósið tendra ég í eftirvæntingu
þinni. Þú væntir bænasvars. Þú hefur beð-
ið í mörg ár, en svarið dvelur. Eða er það
ef til vill þannig, að svarið sé þegar fyrir
hendi. Eins og fyrir Páli poslula. Einnig
hann bað ákaft í mörg ár. Hann bað ákaft
í mörg ár. Hann fékk ekki bænasvar, en
hann fékk svar: „Náð mín nægir þér, því
mátturinn fullkomnast í veikleika.“ Neyð-
in var dulklædd náð.
Við erum mörg sem væntum bænasvars,
en við erum líka mjög mörg sem daglega
upplifum bænasvör, fáum að reyna undur-
samlega hluti í samfélaginu við Guð. Stund-
ir, þegar bænasvörin koma bcint til okkar,
já meir en það, stundir þegar við upplif-
um að bænasvarið var tilbúið áður en við
báðum. Fyrir skömmu varð tg sjálfur vitni
að slíku bænasvari. Góður vinur minn
hringdi. Hann spurði hvernig ég hefði það.
Ég sagði eins og var: „Ekki sem best.“
Nokkurri stund eftir samtalið fékk ég að
reyna mikla blessun. Endurnýjun til lík-
ama og sálar. Ég lyftist upp úr þeim bylgju-
dal, sem ég hafði fundið mig vera í um
tíma. Ég varð blátt áfram undrandi, ég
lagði frá mér pennann, þar sem ég sat við
skrifborðið, og sagði: Nú er það einhver
sem biður fyrir mér! Næsta dag lá bréf-
spjald í bréfakassanum, frá vini mínum
sem hringdi daginn áður. Eg ias: Eftir að
við töluðum saman í gær, fann ég mig
knúinn til að biðja fyrir þér, og gerði það
strax. Við búum nokkrar mílur hvor frá
öðrum, en fyrir bænina eru engar fjar-
lægðir. Bið og þú munt fá.
Eilífðarvon.
Fjórða aðventuljósið tendra ég fyrir þína
eilífðarvon. Eg lyfti því liátt, því það skal
lýsa yfir tímans- og eilífðarinnar múra.
Vilhelm Moberg gaf okkur fagurt hugtak,
þegar hann skrifaði eina af bókum sínum.
„Stund þín á jörðinni“. Líf okkar er bara
ein stund eins og við flygjum burt, er þver-
handarbreidd segir Biblían.
Eins og myrk hafsbylgja veltnr hinn óum-
breytilegi sannleikur á móti okkur. Þú átt
að deyja, jarðlíf þitt er senn á enda. En
það er til strönd þar sem hin rnyrka hafs-
bylgja verður að hljóðna — eilífðarströnd-
in. Það getur orðið strönd Bóssins fyrir
þig. Biblían segir: „Jesús Kristur er hinn
sami í gær og í dag og að eilífu.“ Hvers
vegna stendur ekki „á morgun?“ Vegna
þess að við höfum ekki loforð um neinn
morgundag. En við höfum fyrirheit um
eilífð með Jesú, ef við trúum á hann og
gefumst honum.
Úr Evang. H.
7