Sólskin - 01.07.1930, Blaðsíða 7

Því hann fær kossa og klapp frá mömmu
og köku frá henni gömlu ömmu.
Og stundum skrifar hann stuttar sögur,
en stundum yrkir hann skrítnar bögur.
Þið sjáið að hann er enginn álfur,
því allt, sem hann skrifar, les hann sjálfur.
Og heila veröldin hlustar á ’ann,
af hrósinu stoltur vera má ’ann.
]á, veröldin hans — það er hún amma
og Imba systir, pabbi’ og mamma.
Vísa.
Ljúfir geislar ljóss frá geim,
líkt og sólskinsblæja,
vefjast þétt um þennan heim
þegar börnin hlæja.
Oddur leikur á hörpu.
Oddur leikur oft við dans
eins og brúða stilltur;
falleg er hún harpan hans,
hann er góður piltur.
5