Sólskin - 01.07.1930, Blaðsíða 18

Hann þekkti hvað var að vera
svo veikt og svo lítið barn;
hann blessaði litlu börnin
svo blíður og líknargjarn.
Hann brosti þeim eins og bróðir,
og bros hans var dýrleg sól;
hann fól þau í faðmi sínum
og flutti þeim himnesk jól.
Hann sá inn í sálir þeirra,
hann sá þeirra hjartaslátt;
hann gladdist með þeim í gleði
og grét ef þau áttu bágt.
Þau komu til hans í hópum,
og hvar, sem hann fór og var
þá fundu það blessuð börnin,
að bróðurleg hönd var þar.
Og því verður heilagt haldið
í hjarta og sálu manns,
um eilífð í öllum löndum
á afmælisdaginn hans.
Kisuvísa.
Litla kisa leikur sér
Líkt og annar kjáni,
trítlar alltaf eftir mér
eins og heimskur bjáni
16