Sólskin - 01.07.1930, Síða 14

Litli vinur, segðu fleira’ að sunnan:
Syngja fuglar skærar þar en hér?
gera blómin guð þar belur kunnan?
grét þar ekkert barn, sem mætti þér?
Þaðan burt mér finnst ég aldrei færi;
fannst þér ekki suðrið töfra þig?
Til hvers varstu’ að koma hingað, kæri?
komstu bara til að gleðja mig?
Vísan hans Nonna.
Kraftalítill enn þá er ég,
unnið get ég varla neitt;
pabbi minn er alltaf úti,
oft ég sé hún mamma’ er þreytt;
ég er enn þá ósköp stuttur
eins og kútur — rengla mjór;
einhvern tíma, ef ég lifi,
ætla ég samt að verða stór.
Smíðatólin hans Nonna.
Nú er fátt, sem að mér amar
yfir smíðatólunum;
ég á sjálfur sög og hamar,
sem ég fekk á jólunum.
12