Sólskin - 01.07.1930, Síða 38

Blessuð frjálsu fiðrildin
fljúga um geim,
blikna og deyja
ef börnin snerta’ á þeim.
Fuglinn og hann Fúsi.
í snörunni fuglinn var fastur
og fóturinn þrútinn og sár,
hann titraði af angist og ótta,
í augunum glitruðu tár.
Og tíminn var leiður og langur,
hann langaði frelsi að ná,
því brúði og börn átti’ hann heima,
og bezt var að dvelja þeim hjá.
Hann flaug út að afla þeim fæðu
og flýtti sér eins og hann gat,
því aumingja ungarnir litlu
þeir æptu og báðu’ hann um mat.
Að æti hann leitaði lengi
og lúinn og þreyttur hann var;
í fjörunni’ hann fann það um síðir
og fagnandi settist hann þar.
Hann bita með nefinu náði,
og nú vildi’ hann flýta sér heim,
en snörurnar fjötruðu fætur —
hann fékk ekki losnað úr þeim.
36