Sólskin - 01.07.1930, Page 50

okkur öllum gefur
allt, sem bezt ’hún hefur;
hún er orðin, hún er orðin
hrum og elligrá.
Vá! vá! va—a—a—áá!
Vá! vá! vá!
vá! vá! vá!
Við erum orðnir stórir,
vá! vá! va—á!
Oft við áttum gaman,
allt af vorum saman,
glaðir lékum, glaðir lékum
gömlu mömmu hjá.
Vá! vá! va—a—a—áá!
Vá! vá! vá!
vá! vá! vá!
Allir eins við klæðumst,
vá! vá! va—á!
Samlit allra okkar
eru föt og sokkar,
húfan sama, húfan sama
hverjum kolli á.
Vá! vá! va—a—a—áá!
Vá! vá! vá!
vá! vá! vá!
Nú verðum við að skilja,
vá! vá! va—á:
eitthvað út í geiminn
ókunnuga heiminn
48