Sameiningin - 01.04.1886, Blaðsíða 4

■20
svo verör mönnum allt af oí' vaxiS að gjöra neitt. Oss kemr
eigi til hugar aS segja: þegar allir vorir söfnuðir hafa fengið sér
sérstaka kennimenn, reglulega kristindómsskóla og reglulegaig
rúmgóðar og sómasamlega út lítandi kirkjur, þá er allt briið. Hitt
er vitanlegt, að því meira sem framkvæmt verðr, því fleira munu
menn sjá, er framkvæma þarf. Ætlunarverkið eykst allt af fyr-
ir kristilega kirkju eftir því, sem hún framkvæmir rneira, eftir
því sem meira líf er í henni. En nú er að taka það, er næst liggr
fyrir hinum einstöku söfnuðum vorum, og talca tafarlaust til
starfa að undirbúningi þess. Innan mjög fárra ára þarf að vera
komin upp kirkja í öllum þeim söfnuðum Islendinga hér vestra,
sem nú eru myndaðir, og svo þarf að fást vissa fyrir því, einhver
líkindi fyrir því að minnsta kosti, að þá er þessar kirkjur eru
upp komnar, þá verði líka unnt að fá einhvern prédikara til að
boða mönnum orð lífsins í þessum kirkjum, að þá verði unnt
að halda þar guðsþjónustur reglulega. þetta tekst ekki nema
með því móti, að þar sem ekkert hefir enn verið gjört þessum
framkvæmdum til undirbúnings, að þar verði nú tafarlaust byrj-
að. Og byrjanin er þessi: I hverjum söfnuði sé tekið til að
mynda sjóð, er svo smásaman sé jafnt og stöðugt aukið við. Sjóð-
ina má, ef til vill, hafa fleiri en einn, svo marga sem mönnum
sýnist, og verðr þegar frá upphafi að búa svo um hnútana, að fé
það, sem í þá er safnað, geti ekki misfarizt. Meðan svo stendr,,
að einhver siifnuðr ekki heldr neinn prest og ekki leggr neitt
fé irt fyrir prestsþjónustu, þá er ótœkt að láta tímann líða svo,
að ekki sé neinu fé safnað fyrir ]?arfir ókomna tímans. því
að þó að söfnuörinn ekki enn þá geti haldið prest, þá leiðir ekki
af því að hann geti alls eklcert. Hann getr nokkuð, þ<> að hann
geti ekki allt.
Ýmsar raddir hafa á liðinni tíð heyrzt frá sumum af fólki
voru í þessu landi í þá átt, að það væri furða, að engir prest-
ar eða guöfrneðingar skj-ldi koma frá Islandi, af eigin hviit, af
kristilegum kærleika, til þess að starfa að uppbygging guðs
ríkis meðal landa sinna hér ; og það liefir mátt skilja á þeim,
er þessar raddir hafa komið frá, að það að enginn kemr að
heiman í þessum tilgangi, cibeðinn af mönnum hér, bæri vott
um lítinn kristindómsáhuga meðal kennilýðsins á Islandi. En
hiifum vér nokkurn sanngirnis-rétt til að ætlast til að menn
komi hingað <>tilkvaddir að heiman til að starfa fyrir kirkju
vora hér fyr en landar þeirra hór hafa sýnt í verkinu, að þeir