Sameiningin - 01.06.1887, Síða 2

—50—
að því að ferming eða eittkvað af sama tagi og ferming hlyti að
eiga heima í hverjum kristnum söfnuði, þar sem vér tökum fram,
að söfnuðrinn yrði að hafa einhverja trygging fyrir því, að hver
einstakr limr hans, er fullkominna safnaðar-réttinda ætti að njóta,
vildi lifa undir lögum hans og í hans anda. Enda fullyrtum vér,
að hversu illasem með ferminguna hefir einatt verið farið í kirkju
vorri á liðnum tíma, þá væri mönnum hér í frjálsri kirkju innan
handar að láta hana, eins og tilgangrinn er og hefir ávallt verið,
verða lcristindómslífinu til blessunar. Og á það var skýrt, en
þótt í mjög stuttu máli, bent af oss, með hverju móti þetta gæti
orðið.
En því fer fjarri að vér tœmdum þetta fermingar-spursmál
með áðr nofndri ritgjörð vorri. Og eigi kemr oss til hugar að
tœma það með því, er hér verðr af oss sagt um það mikils varð-
anda mál.
A Islandi er lögákveðið, að á aldrslceiðinu frá 14 til 18 ára
slculi öll ungmenni staðfesta skírnarsáttmála sinn eða fermd vera.
Og það er kunnugt, að foreldrar keppast þar almennt við að fá börn
sín, hvernig sem á stendr fyrir þeim í andlegu tilliti, fermd
óðar en þau hafa fyllt hið 14. ár sitt. Fyrir innan þarm aldr má
að lögum engan þar ferma nema eitthvað einstaklega standi á, og
þó jafnvel ekki þá nema með sérstöku leyfi frá kirkjustjórninni.
Innan þessa aldrs verða ungmenni þar því yíir höfuð að tala eigi
fermd. Sé nú eitthvert ungmenni orðið fullra 14 ára áþeim tíma
á árinu, þá er ferming fer fram í söfnuði þeim, er það til heyrir,
án þess að prestrinn fermi það, ]?á er vanalega sagt, að það hafi verið
„rekið frá“ og þykir það heldr óvirðing. Og hafi nú þetta ung-
menni vitanlega fremr góðar námsgáfur og í tilbót kunni liinn
fyrirskipaða barnalærdóm nokkurn veginn til fullnustu utan að,
geti lesið upp úr sér hverja grein í „kverinu“, sem fyrir verðr, „reip-
rennandi", þá þykir þar beint kenna ranglætis eða hlutdrœgni
frá prestsins hálfu. þar sem þessi skoðan, ef skoðan skyldi kalla,
er ofan á, en það er í rauninni með tiltölulega fáum undantekn-
ingum um endilangt ísland, þar er augsýnilega út frá því gengið,
að fermingin sé ekkert annað en próf í því kristilega frœðaágripi,
sem heimtað er að ungmennin nemi. Á heitorðið, sem unglingr-
inn í fermingunni vinnr, það að hann afneiti djöflinum og öllurn
lians verkum og öllu hans athœfi, trúi af öllu hjarta á guð föður,
son og heilagan anda, og að hann vilji standa stöðugr í þessari trú