Sameiningin - 01.06.1887, Qupperneq 15
—63—
hans andi réð stefnu hennar og störfum algjörlega. Allar þær
lútersku sýnódur, sem síSan tengdust Missouri-synódunni og
sem flestar eru þýzkar, lagði hún að fullu og öllu undir sig í
andlegu tilliti, sem allt var aS þakka eða kenna gáfum, starfs-
þreki og andlegu aSdráttarafli hjá þessum eina manni Waltherm
ASaleinkenniS á hinni kirkjulegu stefnu Walthers eða Miss-
ouri-lúterskunnar er ákafleg fastheldni viS kenningarmáta hinna
fornlútersku guSfrœSinga á 16. og 17. öld, lúterska, sem gengr
í ýmsum greinum langt um lengra en Lúters sjálfs, og sem
heimtar bókstaflega samhljóSan í hverju smæsta atriSi, er trú
eSa kenning snertir, hjá öllum kirkjunnar mönnum, en fram
fylgir um leiS ströngum kirkjuaga. I þessu hefir styrkr Miss-
ouri-manna legið, en jafnframt veikleiki þeirra. Lengi vel
hélzt hinn sívaxandi flokkr, sem Waltlier dró aS sér, sainan eins
og væri fylking Einherja, en á seinni árum.hafa rétttrúnaSar,
böndin, sem héldu fylkingunni saman, tekiS aS bila, og ýmsir
hafa dregiS sig út úr hópnum. SpursmáliS um náSarútvalning-
una hefir orSiS aS hættulegu þrætuepli, og liggr viS, aS norska
sýnódan, er lengi fylgdi Missouri-sýnódunni eins og hlýSin dótt-
ir, sé nú aS klofna í tvennt út af því.
þaS er viSrkennt af öllum, andstœSingum jafnt og fylgis-
rnönnum Missouri-lúterskunnar, aS prófessor Walther hafi ver-
iS einhver mikilhœfasti og mesti maSr, sem lúterska kirkjan
hefir átt í þessu landi, og hans eigin flokksmenn háfa urn lang-
an aldr haft hann í heiSri eins og hann væri annar Lúter.
Hann sló yfir höfuS stryki yfir alla guSfrœSi, sem lúterska
kirkjan hefir fram leitt á þessari öid, gangandi út frá því, aS hún
væri full af trúarvillum og vantrú. En hinum fornlútersku guS-
frœSisritum hefir aS líkindum enginn á þessari öld veriS eins
kunnugr og hann, og fram úr þeim hefir hann líklega dregiS
öll þau andlegu gullkorn, er þau hafa aS geyina, fyrir utan
margt annaS. All-mikiS af guSfrœSisritum liggr eftir hann,
þar á meSal prédikanasafn, sem snúið hefir verið á norsku og
prentaS er í Norvegi, og þykir það ágætt.
------------------------
í GarðarsöfnuSi hafa á fvrsta ársfjórðungi 1887 aS meíSaltali 37 ungmenni geng-
iS á sunnudagsskóla, aö 4 sunnudögum ómeðtöldum, þá er eigi varð skóli haldinn;
45 þá er flest var, 11 fæst; 50 þar alls inn ritaðir á þvi tímabili.—I Pemljina-
söfnuði 4, flest 6, fæst 1; 7 alls á skólanum einhvern tíma á ]>ví tímabili.—I
Winnipeg-söfnuði 10C, flest 121, fæst 88; alls inn ritaðir 148.—I Árnes-söfnuSi 8,