Sameiningin - 01.11.1890, Qupperneq 1

IJdnadarrit til stuð'nings lcirkju og kristindómi íslendinga,
gefið út af hinu ev. lút. kirkjafélagi Id. % Vestrheimi.
RITSTJÓRI JÓN BJARNASON.
5. árg. WINNIPEG, NÓVEMBER 1890. Nr. 9.
ELSKAN ER STERKARI EN DAUÐINN.
Prédikan út af Lúk. 7, n—17.* *)
Guðspjallið, sem vér ná liöfuin f'yrir oss sém texta,
þetta, sem kirkjan hefir ánafnað sunnudégiuum í dag, hiö-
uin 16. ei’tir trínitatis, kemr með þettíf tveniit: elskuna ög
dauðann, — dauðann og elskuna. það er saga um viðreign
þessara tveggja afia, og niðrstaðan verðr þetta: Elskan er
sterkari en dauðinn. Sagan er þetta: ])að var koiía, sem
fyrir lengri eða skemmri tíma hafði misst manninn sinn.
Dauðinn hafði tekið hann frá henni. Hún var ekkja. En
svo kom dauðinn aftr inn í húsið hennar. Og nú ták hann
frá henni einkoson hennár- Nú lá hann' einiiig lík. Nú
er hún orðin algjörr einstœðingr. Nú er ekkjan að fylgja
einkasyni sínum til grafarinnai'. Og grátaridi fylgir hún
lionum náttúrlega til grafai’. þáð var svo sjálfsagt, að hún
gréti ])á, að ] að sýndist nærri því ömögulegt annað en áð
hvert mannsbarn, sem sló sér í þá líkfylgd, gréti líka,
*) ’ Flutt í Winnipeg sunnucl. 21., Sept. af ritstjóra „Sam.“ (J. Bj.), Hún
er hér prentuð með' fram út af |ivi, að „Lögberg" 8.» Okt. tók eitt atrifti i
henni til umtals, vó |jað á sínum trúarlegu metaskalum og fann |;áð tómt oréa-
glámr, gaf í skyn, að hér koemi trúarleg . qfstœki og Far.seaháttr fram hjá oss,
[>ar sem vér héldúm því (ram, að allar skoöanir, sem koma í bága við kristin-
dórninn, væri ósannindi, þvi, segir hin havísa ritstjórn, ,,menn verða að gæta
að Jvl, að trúin er sanntcering um |á hluti, sem vér ekki vitum(!J“.