Sameiningin - 01.11.1890, Síða 8

þftS brnt cr af>phafi5 á þessum IjóPum, og sálin, loitandi á
náð'ir liins alrnáttu<;a í sinni sorg, kemr þar öll fram:
Eg trui á guð’, þó titri hjartað veika
og tárin li'indi augna minna Ijós;
eg trúi, þó uiér trúin íinnist reika
og titra líkt og storini slegin rós; •—
eg trúi, því að allt er annars farið
Og ekkert, sem er mitt, er lengr til,
og lítið sjálft er orðið eins og skarið,
svo eg sé varla handa minna skil.
„Hann gaf hann aftr inóður sinni“. Jésús gaf elckj-
unni í Nain aftr cinkasoninn hennar. Fer nú ekki guð-
spjallið þetta að verða stórt í augum þínuin, maðr? þ>að er
meira e:i rin einasta syrgjandi og grátandi ekkja, sem þú
hér heíir fyrir þér. það er meira en eitt einasta nýlátið
heitt elskað ungmenni. sem hér er getið á að líta. það er
meira cn ein hryggðarinnar familíusaga í einutn litlum d-
merkilegum bœ á Gyðingalandi, sem gjörzt heíir fyrir mörg-
um m'jrgum öldum. þessi sama hryggðarsaga er að gjörast
á hverjuin einasta degi, sem líðr, víðsvegar um öll lönd
heimsins. jiað er liin m irg-endrtekna saga af elskunni, sem
grátandi er að fylgja sínum brostna augasteini til grafár-
innar. Allr fyrri hlutinn af þessari sögu, allt jvað af þessu
guðspjidli, sem er sorgarsaga og tára-saga, kemr með þenn-
r.n dirnrna vonltíysisins boðskap: Dauðinn er sterkari en
elskan. Eg veit af cngu, sem sorglegra er cn sá boðskapr.
Eg þekki ekkert, get ekki hugsað mér neitt, sem er eins
sorglegt. En af því að ]>að er svo sorglegt, ógrlega hryggi-
]egt, þá verör líka síðari hlutinn af þessari guðspjallssögu,
]>að af guðspjallinu, sem segir frá því, að Jesús gaf hinn
látna sonj móðurinni aftr, svo óunmeðiiéga mikið fagnaðar-
efni. þegar maðr stendr grátandi við líkbörurnar eða gröt'-
ina út af þrí, að elskan manns niá ekkert við diuðanum,
og fær svo þar himneskan boðdcap um það, að manni
skuli aftr vcrða getið það, sem maðr er að syrgja, að maðr
eigi almáttugan frelsara, og að hans elska sé sterkari en
dauðinn, þá fer maör að skilja, hvað kristindómrinn eígin-
lega er. Hann er hvorki meira né minna en sólin í til-