Sameiningin - 01.11.1890, Qupperneq 13

—141—
þegar dauðinn lieirnsœkir þá, sagt í Jesú nafni með vissu
trúarinnar: Elskan er sterkari en dauðinn?
B I N D I N I) I S R Œ Ð A.
Efiir Hafstein Pétrsson.
(Framh. frá síðasta nr.'i).
j)egar guð liafði skajmð alhciminn, þá leit hann yíir
allt, sem hann hafði gjört, «g sjá, ])?ð var harðla gott.
Allt, sem guð skapaði, var gott og hlaut að v'éra þaö.
Hinn heilagi, algðði og almáttugi guð gat ejgi skapað ánn-
að en það, sem er gott. Honuin verðr eigi kennt um liiö
illa. Hinn vondi 'andi, dvinr mannanna, var upphafiega
góðr, eins og hinir aðrir englar gUðs. En hann gjörði
uppreisn gegn guði og vaið ímynd hins yonda. Yorir fyrstu
foreldrar voru sköpuð saklaus og syndlaus. Guð gaf þeim
dýrmæta gáfu, frjálsræðið, en þau misbrúkuðu það. þau
cjörðu uppreisn gegn guði og urðu undirorpin synd og
dauða, þannig liefir manukynið varið' dýnhætri guðs gjöf
sjálfu sér til ómetanlegs skaða. Eins er því einnig varið
með vínið. Vínið er í. sjálfu sér saklaust. það er nyt-
samt, ef það er réttilega um hönd liaft. . Guð liefir skap-
að. þau éfni, sem mynda vínið, og hann liefir samþykkt,
að hugvit mannsins by’ggi ];að til. Vér viturn allir, að
frelsarinn breydti yatni í vin. Og frelsarinn játar sjálfr,
að- hánn bragði vín. En þegar hirm, eini, heilagi og sak-
lausi meðal mannanna htdir bragðað vín, ])ú er það í sjálfu
sér eigi syrid. 'V.nið er guðs’ gjöf, gefið mönnunum sem
læknislyf í mörgum líkamlcgum sjúkdómum. Án vínand-
ans . stœði, læknar oft ráðalausir ytír sárþjáðum sjúklingi.
þótt þcir þekkti sjúknaðinn og vissi meðalið gegn honúm,
þá Væri þeir oft og einatt ráðalausir, ef þeir eigi liefði
vínandann og gæti með lionum búið til læknislyf sín.
Mörgum efnum í náttúrunni 'er þannig varið, að þau
eru góð. læknislyf við ýinsum líkamlegum sjúkdóinum, en
þessi scimu efni eru bráödrepandi eitr, ef menn reyria að
hafa þau til nœringar líkamannm. þannig er því varið
með tíestar eitrtegundir, sem vér þekkjum. Eitrin eru
þannig í sjálfu sér góð, en dautinn cr vís, ef þau- eru