Sameiningin - 01.12.1896, Síða 8

sfcríði yðar, í ástvinamissi yðar, í allsleysi yðar, í allri barátt-
nnni við hin ðguðlegu öfl heimsins. Til yðar, hver sem æfi-
kjör yðar eru og æfisaga, er sent þetta fagnaðarerindi jólanna :
um lausn frá skattskrift hins heiðna heims og höfðingja og
frelsi í Jesú Kristi.
En svo geta þá líka þeir einir í sannleika glaðzfc á jólunum,
tekið þátt í hinum andlega og kristilega fögnuði jólanna,—þó
adir geti tekið þátfc í hinu ytra hátíðahaldi mannanna,—þeir
einir heyrt lofsöng englanna, morgunsálm krisfcindómsins,
losnað við allan ótta og reynt frelsið þefcta boðaða, sem koma
til Jesú með fjárhirðunum.
það kemr fram í huga mínum út af þessari umhugsan um
a 11 a Gyðinga og Grikki, sem í auðmýkt lúta Agústus og hiýða
hans boðskap, er þýddi þeim böl og byrði, raunaleg umhugsan
um alla hina mörgu, sem nú á vorri tíð ekki sinna boðskap
guðs heilögu orða, og jafnvel ekki á jólunum minnast frelsara
síns. Margir koma aldrei til Bethlehem, heyra aldrei lofsöng
guðs fluttan, lifa engin jól í andlegum skilningi og gleyma
svo honum, sem kom í heiminn til að blessa þá og frelsa !
Æfintýrið um konuna, sem byggði sér skýli án glugga og
fór svo á mis við sólarljósið, en reyndi að bœta úr þessum
skorti hinna dimmu og þröngu híbýla sinna með því að bera
sólargeislana sjálf inn í berbergið sitfc, minnir á aðfarir sumra
manna á vorri upplýsingaröld gagnvart hinu andlega og eilífa
jólaljós'. þeir útiloka sól kristindómsins úr hjarta sfnu. Lík-
aminn, þetta moldarhreysi, byrgir úti alla birtu guðlegrar
náðar, alla andlega jólagleði, frá sumum mönnum. ]iað snýr
enginn gluggi móti sól,—sól kristindómsins og jólanna. Og þó
mennirnir ætli sjálfir að bera það inn, sólskinið andlega, þá er
jmð jafn-ómögulegt eins og í æfint}'rinu.
Ó, menn, leyfíð sólarljósi kristindómsins, er rann upp á
bak við morgunsfcjörnuna í Betlehem til að lýsa hið voðalega
andlega skammdegi mannlegs lífs,—leyfið því inngöngu í
hjörfcu yðar og híbýli, áðr en liið kalda myrkr dauðans di-egr
f’yrir þá sól. — Hlýði nú allir menn því fúslega, að láta teljast
hinu andlega manntali. Tökum boðskap guðs eigi lakar en
Gyðingar forðum boðskap Agústusar, svo um oss megi segja:
Fóru þeir þá allir til manntals—guðsbarna-
Betlehem sé vor ættborg. Jesús vor konungr.