Sameiningin - 01.01.1900, Qupperneq 10

i;o
var leyft a5 ávarpa þingiö, uröum ekki fyrir öðru en hinum
hlýjustu brœðrahótum; enda létu margir í ljósi viö okkr, hve
œsldlegt þaö væri í alla staöi, ef kirkjufélag vort vildi ganga í
trúarbrœöra-bandalag við General Conncil. Og ætla eg að
segja J?að hér og bið brœðrna í kirkjufélaginu að hugsa um
það, að sú ósk er alls ekki sprottin af neinum eigingjörnum
hvötum, enda engin ástœða til þess ; — vér erum ekki svo
,,feitir“, að ástœða sé til þess vegna að sœkjast eftir oss ; —
heldr eingöngu af þeirri eðlilegu hvöt hjá brœðrum, að hafa
brœðr sína mcð scr, og því viti, að brœðr sarneinaðir vinna
betr og áorka meiru en brœðr aðskildir.
það var kosinn maðr til þess að mœta á næsta kirkju-
þingi voru fyrir hönd Gcneral Councils sem fraternal dele-
gate þess, — maðr, sem oss sérstaklega ætti að vera ánœgja
að hafa hjá oss á þingi. það er forseti Agústana-sýnódunnar
sqensku, dr. E. Norelius, einn af elztu prestum þess, sem iifað
hefir með í sögu þess kirkjufélags frá því á fyrstu kirkjulegu
frumbýlingsárum þess, byrjaði sjálfr lítinn skóla í Red Wing
í Minnesota, sem óx og varð að Gustavus Adolphus College í
St. Peter, Minn., hefir verið ritstjóri ýmsra sœnskra kirkju-
blaða og er nú að semja sögu sœnsku kirkjunnar í Ameríku.
Hann er að reyna að komast niðr í íslenzku og mun því þess
vegna og svo líka vegna þess, að sœnskan er svo náskyld ís-
lenzkunni, geta fylgt með umrœðum í málum á þingi hjá oss.
Eg get ekki hugsað mér heppilegar valinn mann en dr. Nor-
elius. Og er vonanda, að annríki hans og embættisstörf
hamli honum ekki frá því að sitja með oss á næsta þingi.
(Meira.J
r
Frá Lslamli.
Fifíir sóra Jónas A. Nifiiird^soii.
VII.
það var á sunnudagsmorgun, 26. Júní, að eg kom heim
og sá foreldri mín og systkin. Um daginn fór eg til kirkju,
þingeyrakirkju, þar sem eg átti síðast kirkjusókn áðr en eg fór
frá Islandi. Unglingr sá eg ekkert slíkt mannvirki sem þá