Sameiningin - 01.01.1900, Blaðsíða 11

kirkju, er hinn myndarlegi og trúaSi öldungr Ásgeir alþingis-
maSr Einarsson lét þar reisa. Eg gat þá ekki hugsaS mér
fegra musteri af manna höndum gjört. En nú urSu vonbrigSi
mfn talsverS, enda jók þaS á þær tilfinningar, aS fyrir atvik
varS ekki af messu. Hinn útlendi samanburSr í huga
mínum var mjög í óhag þessum helga klaustrstaS. Tek eg
þetta fram annarra hluta vegna, því hinir góSu brœSr þar
heima eiga svo undr bágt meS aS skilja margt, sem af þessu
sprettr.
Skömmu síSar, laugard. 9. Júlí, héldu Húnvetningar
þjóöminningardag á pingeyrum. — Og þá var þar vel rnessu-
fœrt. Héraöiö, eitt hiS fegrsta á íslandi, var í blóma og veSr
hiS blíöasta. Mikill mannfjöldi sótti þangaS úr allri sýslunni
og jafnvel lengra aS. Allir prestar (10) prófastsdœmisins voru
þar saman komnir, og þótti mér þaö miklu skifta. Sagt var
mér síSar,a5 enginn myndi sá héraösfundr haldinn hafa veriö,
þar sem allir prestar sýslunnar sátu í einu. þar var og kom-
inn hinn góöi vinr Vestr-íslendinga, Einar Hjörleifsson.
HafSi hann orkt sérlega fagrt kvæöi, er sungiS var fyrir miúni
sýslunnar. Einnig var þar staddr ,,höfuöprestr“ Islands,
séra Jón Helgason, og langaöi mig einna mest til aö sjá hann
og kynnast honum af mér áör óþekktum Islendingum.
Eins og venja mun til tóku prestarnir mikinn þátt f ,,pró-
grammi“ dagsins. það er nærri eins og þjóöin þurfi prestsins
einna sízt viö í kirkjunum. En utan kirkju — á fundum og
samkomum, í sveita- og sýslustjórn, í amtsráö og á alþingi —
eru þeir sendir út af örkinni—sem hrafninn eöa dúfan.
Tvær aSal-rœöurnar fluttu prestar, séra Bjarni Pálsson
og séra Hálfdan GuSjónsson. Voru þær fluttar blaöalaust og
mjög myndarlega. Vestr-íslendinga minntist séra Eyjólfr
Kolbeins mjög hiýlega. En sú rœöa var utan prógramms.
— AS ýmsu leyti fór hátíöarhald þetta myndarlega fram í
meövitund fólksins.
En frá uppbj'ggingarlegu og einkum frá kirkjulegu og
kristilegu sjónarmiöi var engin ástœSa til aS vera ánœgSr meS
þaö. Eru til þess ýmsar ástœöur, sem ekki veröa hér nefndar.
Daginn eftir hátíöarhaldiö flutti egprédikan aö Blönduós.