Sameiningin - 01.09.1902, Blaðsíða 1

itmeimngm.
Mánaðarrit til stuðnings lcirlcju og lcristindómi ídendingc.
gefið út af hinu ev. lút. kirkjufélagi Isl. í Vestrheimi.
RITSTJÓRI JÓN BJAMNASON.
17. árg. WINNIPEG, SEPTEMBER 1902. nr. 7,
Sorgarskýið’ á Stóranúpi.
Ljóð, orkt af hr. Benedikt Gró'ndal, þá er þaS fréttist, aS frú Olöf
Jóhannsdóttir, hin ágséta eiginkona séra Valdemars Briem,
væri látin, 17. Marz síSastliSinn.
(Lag: Þann signaða dag vér siáum enn.)
1. Nú dró yfir austriö daprt ský
og dimmir á fjarrum tindi;
og ei er sú stundin heit og hlý,
því heliö er í þeim vindi ;
nú þung yfir landiö sígr sorg —
og svona fer lífsins yndi.
2. Hvaö margr er ei úr manna sveim
til moldar úr lífi borinn,
og ókunnugt nafniö öllum heim
og engin á jörðu sporin!
En nú er allt annað, nafnið þitt
er nýtt eins og rós á vorin.
3. Þú fallega rós af fögru tré,
þó fölnaör sé þinn blómi,
þín lofsæla mynd í landi sé,
hún lifir hjá oss í tómi;
en sjálf ertu œðra sett í heim,
og sæl eftir herrans dómi.
4. En hér er svo margt í moldu lagt,
sem mönnum var gefiö fáum ;