Sameiningin - 01.06.1940, Blaðsíða 4

82
Einn liður i þessu samstarfi kirkju og þjóðar er það
sem unnið er fyrir æskuna, hvort heldur er í skóla eða í
félagi. Hann finnur sárt til þess, að kirkjan hafi vanrækt
æskuna. “Guðsþjónusturnar eru ekki sérstaklega fyrir þá,
sem ungir eru. Það er ekki sérstaklega vikið þar að þeirra
áhugamálum, ekki þeirra viðfangsefnum nema þá lítið og
örsjaldan.” Þetta verður svo einn þátturinn í algjöröu
áhugaleysi um öll andleg mál. Þessu vill hann görbreyta.
Hann eggjar kristilega lögeggjan er hann segir: “Það er
hið mikla verkefni, hlutverk vor kirltjunnar manna, að
vekja æskulýð lands vors til nýs og voldugs starfs fyrir
Krist og kirkju hans.” Hann vill láta stofna kristifegt félag
ungra manna og kvenna í hverju einasta prestakalli landsins.
Hann kannast við kosti annara ungmennafélaga svo sem
skáta- og íþróttafélaga; en hann telur kirkjunni nauðsyn
æskulýðsfélaga sem setji kristindóminn efst á stefnuskrá
sína. “Að sjálfsögðu eiga þau að mæta með skilningi öðrum
hugðarefnum unga fólksins, styðja það til íþróttaiðkana,
hvetja það bæði til andlegs og líkamlegs náms, leyfa þvi
hollar og góðar skemtanir; og engan veginn að loka það
úti frá heilbrigðum gleðilindum lífsins. Félögin eiga að
búa æskumanninn undir lifið og hlutverk hans þar, ala
hann þannig upp, að hann gangi út í lífið með bjarta og
sterka lífsskoðun kristindómsins, sem sannur kristinn mað-
ur.” Tvimælalaust má óska íslenzkri æsku til hamingju
með slikan leiðtoga. Falli nú mikið af blessun Drottins
í skaut foringja og fylgjenda í væntanlegri samúð og sam-
vinnu.
Náskylt þessu er skólastarfið. Hinn nýi leiðtogi telur
marga ágætismenn í kennarastöðu. Kennari og prestur,
kirkja og skóli eiga sameiginlegt hlutverk, sem þeim ætti
báðum að vera helgidómur: að móta ungar sálir fyrir guð-
dómlega nytsemd. Ómetanleg blessun er það sérhverju
landi, að allir skólar þess séu kristilegar mentastofnanir.
Það vantar eitthvað í þá mentun, sem ekki er kristileg.
Samstarf kennara og presta er biskupinum mikið áhugamál.
Kirkjuna vil) hann leiða til þess vegs sem henni er
samboðinn, sem er í samræmi við það vald og þá nytsemd,
sem Kristur gaf henni er hann stofnaði hana. Þar eiga
hlut að máli bæði prestar og leikmenn. Allir ættu að sýna
henni sóma og styðja hana til þess að breiða birtu bíessunar
sinnar yfir landsins börn. Sem allra oftast vill biskupinn
að skírnir og hjónavígsluathafnir fari fram í kirkjunni.