Sameiningin - 01.03.1932, Side 34

96
SafnaÖarnefnd Árdals safnaöar:—Sigmundur Jóhannsson, A. S.
Sigurösson, E. S. Sigurösson, Lárus S- B. Björnsson, Páll Stefánsson.
Djáknanefnd:—Mrs. Sesselja Oddsson, Mrs. Margrét Björnsson,
Mrs. Emily Vigfússon, Mrs. Valgeröur Gúömundsson, Mrs. Siguröur
Brandsson. S. Ó.
HVAÐ KOSTAÐI STRÍÐIÐf
Reikningsfróöum mjanni í Þýzkalandi telst svo til, aö í heims-
styrjöldinni síðustu hafi 11 miljónir manna látiö lífið, en 19, miljónir
hafi orðiö fyrir meiðslum. 1 peningum reiknast honum, að stríðið
hafi kostað þjóðirnar 500 biljónir dollara. Fyrir þá peninga reiknast
þeim fróða manni, aö reisa hefði mátt hús upp á 2,500 dollara, með
húsgögnum upp á 1,250 dollara, handa hverri einustu fjölskyldu i
Bandarikjum, Canada, Ástralíu, Bretlandi, Frakklandi, Belgíu, Þýzka-
landi og Rússlandi. Auk þess sjúkrahús, háskóla og gagnfræðaskóla,
meö launum lækna, hjúkrunarkvenna og kennara, handa hverjum 20
þúsund fjölskyldum.—Hvað hafa svo þjóðirnar fengið í aðra hönd?
EINKENNILEGAR ERJUR
Sagt er það um hrafna, að þeir hafi til að kroppa augun hverir
úr öðrum. Eíkt er farið um þessar mundir með töframönnum (ma-
gicians) og öndungum (spíritistum) í ríkinu New York. Raunar hefir
grunt verið á því góða rnilli flokka þessara tveggja um langt skeið,
og ekki vildi stríðinu linna þó Houdini, töframaðurinn mesti, félli
frá; en Houdini hafði lengi elt grátt skinn við öndunga, ljóstað upp
um þá mörgum prettum og leikið allar konstir þeirra eftir þeim með
töfrum sínum. Nú hefir félag töframanna í New York gert lögreglunni
aðvart um margvísleg brögð, sem fals-miðlar öndunga noti til að hafa
fé út úr fáráðlingum, er hjá þeim leiti frétta af framliðnum. Þá róa
nú töframenn að því öllum árum, að fá lög afgreidd á ríkisþingi, er
svifti andatrúar-presta heimild til að gefa samlan hjón.
SMAÞJÓÐIR BJARGA BANDALAGINU
Þegar svo var komið að fulltrúum stórþjóðanna féllust hendur á
fundi Þjóðbandalagsins í Genf, er ráða átti fram úr vandræðum Asíu-
þjóðanna, urðu fulltrúar smáþjóðanna til að bjarga rnálinu og sæmd
og ef til vill lifi Bandalagsins. Sá heitir Sató, er þar fór með mál
Japana, og hafði þverneitað því, að Japanar yhðu við áskorun Banda-
lagsins um að hafa sig hurt úr Shanghai. Stóð þá upp fulltrúi frá
Sviss, Motta að nafni, og talaði af svo miklum eidmóð, að Sató sá
sér ekki annað fært, en láta undan næsta dag. Enda höfðu þá fulltrúar
smáþjóðanna, einn eftir annan, þrumað yfir hausamótum hans. Höfð
eru eftir Erich, fulltrúa Finnlands, þessi mergjuðu orð: “Er Banda-
lag þetta með lifandi orku í sér, eður er þetta samkunda til hégómlegs
skrafs og ráðagerða aðeins, og til þess hæf einungis, að semja hvellandi
yfirlýsingar, og þegar hezt lætur, miðla málum?” B. B. J.