Sameiningin - 01.07.1925, Blaðsíða 23

213
Kristur verði ávalt fyrir oss, kirkjufélagsmenn, skýstólpinn, sem
vísar oss veg í hádegishita meðlætisins, og eldstólpinn, sem vér
fylgjum í náttmyrkri hörmunganna.
Þá er engin hætta á að vér veröum þær bleyður, aö ráðast á-
valt á garðinn, þar sem hann er lægstur.
-------o------
Bréf frá Cornell.
325 Pleasant St., Ithaca, N. Y., 10. júlí 1925.
Síöan aS orS fóru síSast okkar á milli, hefir sitt af hverju borið
á daga, en engin stórtíSindi, nema ef kalla skyldi gifting mína, og
þarf eigi aS fara um þann atburS mörgum orSum, þér munu þær
fréttir alt löngu kunnar. Yfirleitt má eg segj-a, aS hamingjan hafi
fylgt mér dyggilega. GuS hefir veriS mér frámunalega góSur. Eg
hefi fyrir margt og mikiS aS þakka.
Háskólavistin hér hefir þegar orSiS mér hin þýSingarmesta og
notadrýgsta. ÞaS er hærra til lofts og víSara til veggja í hugsana-
heimi mínum, en nokkru sinni áSur. Starf mitt meSal annara náms-
manna erlendra hér viS skólann hefir mjög stutt aS því, aS auka víS-
sýn mína og dýpka samúSina meS öllum mönnum. Oft koma mér í
hug orS rómverska skáldsins forna, en þau eru eitthvaS á þessa leiS:
“Eg er maSur, og því er mér ekkert mannlegt óviSkomandi!” Sann-
indi þeirra orSa verða vart í efa dregin. “Á eg aS gæta bróSur
míns ?” Mér finst oft, aS hægt sé aS skipa mannkyninu í tvo flokka,
eftir því hvort þeir svara þeirri spurning neitandi eSa játandi. Eg
hygg, aS okkar unga fólki hinnar 20. aldar sé brýn þörf á því, aS
hljóta þannig lagaöa mentun, sem gefur okkur þetta tvent: meiri and-
lega víSsýni og næmari samúS meS öllum samferðamönnum lífsins,
gerir okkur færari um og viljugri aS fórna því bezta, sem viS eigum
í þarfir mannkynsins í heild sinni, hvar sem starfsviSiS er. Þetta
hefir veriS sem brent inn í huga minn í seinni tíS, einkum fyrir á-
hrif frá ræSum og viötali viS hinn ágæta forseta Cornell háskóla,
Dr. Livingston Earland, sem er hipn mesti frömuSur mentunar og
menningar og mælskumaSur mikill. Hann heldur vart ræðu til nem-
enda sinna, svo aS hann minni þá eigi á, aS sönn mentun sé í því
fólgin, aS búa sig sem bezt undir aS vinna þjóöfélagi sínu og þar
meS heirni öllurn af ósérplægni og fórnfýsi, meS öðrum orðum, aS
gera þá aS sannari mönnum og konum, en eigi aS eins hitt, aS kenna
þeim einhverja atvinnugrein, svo að þeir geti aflaS sér og sínum
auðs og þæginda, þó sú hliS þessa máls sé eigi þar meS fyrir borS
borin. Þannig markar hann stefnu skólans í fræSslumálum, enda
er holt andlegt andrúmsloft hér í Cornell. Frjálslyndi og víösýni
einkendi stofnendur skólans og eiga hér enn höfuSból. “Eg vil