Sameiningin - 01.03.1926, Blaðsíða 3

amrimngm.
Mánaðarrit til stuðnings kirleju og leristindómi íslsndinga
gsfið út af hinu ev. lút. lcirkjufélagi ísl. í Vesirheimi
XM. Arg. WINjYIPEG, MARZ, 1926.
Nr. 3.
Jesús fyrir dómstólunum.
I. Hjá Kaífasi.
Réttarasalurinn er höll æSsta prestsins. ÞaS er komiS fast
aS miðnætti. Samt hafa safnast þangaÖ allir hinir heldri prestar
Og margir lei'kmanna-öldungar, og bíÖa þeir óþolinmóðir þess, aö
flokkurinn, sem sendur var til aS handtaka Jesú, komi meÖ hann.
HSöfÖingjar þes'sir hafa sezt í dómhring hinnar gömlu “Lögréttu,”
sem Sanhedrim var nefnd á þeirra máli. Kaífas' tekur forsæti
og hinir sitja i hálfhring út frá honurn, raÖaS eftir virÖingu og
aldri. _ Dómstóll þessi hafði eitt sinn veriö hinn virðuglegasti, en
nú var ekki eftir annað en formið tómt. Rómverjar höfSu tekið
dómsvaldiS til sín, en leyfðu GyÖingum aÖ halda fornum siSum
sínum og dæma um þau mál, er risu út af trúarbrögðum þeirra.
Þegar dómstó.11 þessi stóÖ í blórna, giltu þar margar þær
reglur, sem réttarfar prýÖa. Sakborning bar aS skoÖa sýknan þar
til sökin var sönnuS. Ekki mátti taka mál nokkurs manns til meÖ-
ferÖar, né dæma í því, nema svo að maöurinn væri viðstaddur.
LögfræÖingur var skipaður til þess aÖ verja málstaö sakbornings
og nefndist sá Baal-Rib. Þegar um líflátssök var aÖ ræöa, þurfti
aö minsta kosti tveggja atkvæÖa meirihluta til að kveÖa upp
sektardóm. Sýknardóm mátti 'kveöa upp samstundir, en s'ektar-
dóm ekki fyr en sólarhringur var liðinn frá rannsókn málsins.
Glæpamál mátti ekki dæma aÖ næturlagi, og engan mann mátti
taka af lífi sama dag og hann var dæmdur.
ViÖ réttarhaldiö þessa ömurlegu nótt voru öll lög fótum troð-
in. ÞaÖ eitt vakti fyrir dómendum aÖ hafa líf Jesú. Réttarhald
þetta til þess eins að geta eftir á taliö alþýðu trú um, aÖ hann
hefÖi veriö yfirheyrSur og lögformlega dæmdur.