Sameiningin - 01.07.1913, Qupperneq 30
158
ffólksins fyrir þekkingu á íslenzkri tungu og bókmenntum, og séra G.
’Guttormssyni falið aö vinna aS því fram-að næsta þingi.
Skýrsla var gefin um fjárhag Söngbókarinnar, og reyndist hann
■eins góðr og sanngjarnt var viö aö búast.
Séra Björn B. Jónsson hóf umrœöur um „Verkefni Bandalag-
anna“, en sökum of naums tíma gátu ekki oröiS eins miklar umrœSur
um þaö mál, og œskilegt heföi veriö. Á undan umrœöunum sungu
Arason’s systr fallegan tvísöng.
Ráögjört var aö halda næsta þing í sambandi viö kirkjuþingiö aö
ári á Gimli.
Eftir aö þinginu var slitiö bauð Bandalag Víkr-safnaðar þeim,
er á því höföu setið, til skemmtiferöar út-fyrir bœinn í bifreiöum, og
er heim var komiö aftr, var kaffi veitt og isrjómi.
Fyrir þessu þingi lá meira verkefni en unnt var aö komast yfir.
Ekkert varð t.d. ráðgjört um útbreiðslu félagskaparins; og flest málin
þyurfti að afgreiöa í meira flýti en œskilegt heföi verið. Þingin þurfa
meira tíma. En úr því verör ekki bœtt á meðan þau eru í sambandi
viö kirkjuþing, einsog núgildandi grundvallarlög ákveöa. Allar líkur
eru til þess, að því ákvæöi verði breytt á næsta þingi, og þarf þá aö
finna eitthvert fyrirkomulag til þess aö geta haft fjölsókt þing og
nœgan tíma til nauðsynlegra starfsmála og uppbyggilegrar skemmtun-
ar. Hugsum um það á þessu ári og rœðum þaö á fundum. Seinna
mun meira veröa minnzt á málefni Bandalaganna í þessarri deild
blaðsins.
Kristnir þjóðhöfðingjar.
Vilhjálmr II. Þýzkalands keisari er óefað einhver merkasti þjóð-
höföingi, sem nú er uppi Hann er sístarfandi að velferð þjóðar sinn-
ar á allar lundir. Hann hefir hvaö eftir annaö lýst yfir því, að hann
.■skoði keisaratign sína helga köllun frá guði til að láta sem mest gott
af sér leiða. Hann er mælskr vel, og hefir hvað eftir annaö í rœðum
sínum boriö fram fagra og einarða trúarjátningu. Hér skulu tilfœrð
•nokkur dœmi þess, eftir blaðinu „The Lutheran".
Við stúdentana viö háskólann fræga í Bonn komst hann eitt sinn
svo að orði: „Hvernig sem á oss stendr og hvert sem æfistarf vort
•er, þá er líf vort einskis vert, ef það hvílir ekki á grundvelli trúarinn-
ar. Því lýsi eg opinberlega yfir því hér, að eg legg allt ríkiö, alla
þjóðina, sjálfan mig og heimili mitt undir krossinn og undir vernd
'hans, sem Pétr, hinn mikli postuli, sagði um: Ekki er hjálpræðið í
neinum öðrum, því að ekki er heldr annað nafn undir himninum, er
•oss sé ætlað að verða hólpnum í, — hans, sem líka sagöi um sjálfan
sig: Himinn og jörð munu líða undir lok, en mín orð munu ekki
undir lok líða.“
Þegar synir keisara voru fermdir, ávarpaði hann þá á þessa leið:
„Þið hafið lesið og heyrt mörg háfleyg og fögr orð eftir mikla stjórn-
málamenn og skáld, sem hafa auðgað sálarlíf ykkar. Hver þýzkr ung-